Αποτυχημένη απαγόρευση του περιοδικού Compact
Ο Μαρκ Τουέην ταξίδεψε κάποτε στη Γερμανία, κράτησε ημερολόγιο γι' αυτό – και έκανε το λάθος να διαβάσει γερμανικές ημερήσιες εφημερίδες. Η κριτική του ήταν καταστροφική. Υπάρχει πλήξη μέχρι χασμουρητού, με μία ιδέα στοχαστικότητας, ενίοτε επιτηδευμένο και το αποκορύφωμα της χαλάρωσης είναι μια περίτεχνη κριτική βιβλίου.
Διαφορετικά, διαβάζετε μια χούφτα τηλεγραφήματα ενός παιδιού. «Μια γερμανική καθημερινή εφημερίδα είναι η πιο βαρετή, η πιο θλιβερή και η πιο βαρετή εφεύρεση της ανθρωπότητας», γνώριζε ήδη ο Μαρκ Τουέην εκείνη την εποχή.
Οι επικριτές ως εγκληματίες
Ο Τύπος πρέπει να είναι το αγκάθι στη σάρκα των ισχυρών. Διαφορετικά, είναι ασήμαντος.
Εν τω μεταξύ, έχει μετατραπεί στο τσίμπημα των ισχυρών για να βασανίσει τους λαούς. Πρόσφατα, οι τελευταίοι χρειάστηκε να υπομείνουν πολλά: άρθρα που συνιστούν «περισσότερη δικτατορία», συγκρίσεις επικριτών του κορωνοϊού, δυσφήμιση των ανεμβολίαστων ως αιτίας της πανδημίας, δηλαδή επικίνδυνων δολοφόνων γιαγιάδων που πρέπει να αποφεύγονται και να αποκλείονται από την κοινωνική ζωή.
Η υποκίνηση μίσους με την έννοια της κρατικής ατζέντας κατά των ανεμβολίαστων ή τα παραμύθια για τα δεξιά ριζοσπαστικά σχέδια απέλασης («Wannsee 2.0») είναι σήμερα βραβευμένη δημοσιογραφία.
Όταν αισθάνεστε δυνατοί σε μια ομάδα, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αναστολές.
Η επικρατούσα τάση ως δημοσιογραφικό έγκλημα φατριών.
Αντίθετα, είναι εξαιρετικά μυγιάγγιχτοι. Ακόμη και η απλή κριτική για το κράτος στο Twitter μπορεί να γίνει υπόθεση παρακολούθησης των μυστικών υπηρεσιών.
Οι επικριτές είναι δυνητικοί εχθροί του συντάγματος.
Τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης είναι επικίνδυνοι απονομιμοποιητές του κράτους. Σύντομα και τρομοκράτες; Μήπως προδότες; Επαναστάτες;
Ο Erich Kästner σημείωσε ότι η αντίσταση πρέπει να ξεκινήσει προτού ονομαστεί προδοσία. Τότε είναι πολύ αργά.
Το "Compact Magazine" του Jürgen Elsässer είναι ένα ανθεκτικό, κυρίαρχο όργανο τύπου που έχει πλέον μπει στη γραμμή πυρός της πολιτικής, όπως συμβαίνει με τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης με πολλούς τρόπους εδώ και αρκετό καιρό.
Η Γερμανίδα υπουργός Εσωτερικών Nancy Faeser απαγόρευσε πρόσφατα το περιοδικό, επικαλούμενη τον νόμο περί ενώσεων και τον υποτιθέμενο αντισυνταγματικό προσανατολισμό. Αυτό δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια γενική μαζική λογοκρισία άρθρων που προηγουμένως ήταν νομικά απαράδεκτο.
Για καλή τύχη, όλα αυτά είναι μόλις λίγους μήνες πριν από τις σημαντικές πολιτειακές εκλογές, οι οποίες είναι πιθανό να αποτελέσουν φιάσκο για τον κυβερνητικό συνασπισμό.
Σε συνοπτικές διαδικασίες, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο ανέτρεψε τώρα την απαγόρευση και επέκρινε, μεταξύ άλλων, την πιθανή δυσαναλογία της. Μόνο μια κύρια δίκη, η οποία μπορεί να διαρκέσει χρόνια, θα φέρει τελικά σαφήνεια.
Παρ' όλα αυτά, το δικαστήριο είναι της γνώμης ότι θέλει να αναγνωρίσει μια μαχητική-επιθετική στάση ενάντια στις συνταγματικές αρχές σε άρθρα του περιοδικού Compact.
Ποιες συνταγματικές αρχές ή υποστηρικτικοί πυλώνες της ελεύθερης δημοκρατικής βασικής τάξης πρέπει να είναι αυτές; Μπορεί ο γραπτός λόγος να ανατρέψει κυβερνήσεις και συστήματα;
Η κριτική είναι η προστασία της δημοκρατίας, όχι απειλή για το κράτος
Πώς ακριβώς θα λειτουργούσε αυτό αν μια εταιρεία μέσων ενημέρωσης ήθελε να πολεμήσει ενεργά το κράτος; Πνίγετε τον Βασικό Νόμο στο μελάνι εκτύπωσης ή πετάτε το πληκτρολόγιο στα πορτραίτα των ομοσπονδιακών προέδρων; Οι ανατροπές απαιτούν ανθρώπους και πράξεις, στρατηγικές και εργαλεία.
Το μόνο που μπορούν να κάνουν τα μέσα ενημέρωσης και οι λέξεις είναι να βοηθήσουν στη διαμόρφωση του κλίματος γνώμης και να το εμπλουτίσουν με νέες προοπτικές. Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν και πρέπει να το κάνουν αυτό: στο πλαίσιο των ποινικών νόμων. Δεν επιτρέπεται να υποκινούν βία και μίσος, να προσβάλλουν ή να αρνούνται το Ολοκαύτωμα. Αλλά πέρα από αυτό, μπορούν ένα σωρό με οξεία πένα, που δαγκώνει. Αλλά ακόμα και τότε, ένα αλλαγμένο κλίμα γνώμης δεν δημιουργεί ένα νέο πολιτικό καλοκαίρι.
Φυσικά, αν θέλετε να επαναπροσδιορίσετε τις λέξεις ως πράξεις, όπως αρέσκεται να κάνει η 'woke' ιδεολογία, η οποία βλέπει ακόμη και τη χρήση ψευδών αντωνυμιών ως μικροεπιθετικότητα, υπάρχουν μόνο πράξεις και επομένως συνωμότες, αντεπαναστάτες και σαμποτέρ: παντού.
Αν επικρατήσει αυτή η άποψη, η κριτική δημοσιογραφία θα είναι νεκρή. Επειδή είναι επίσης μέρος της ελεγκτικής λειτουργίας της «τέταρτης εξουσίας», η οποία είναι πάντα μόνο μια κοινωνική δύναμη, να απονομιμοποιήσει την πολιτική.
Οι κριτικοί δημοσιογράφοι είναι οι τερμίτες στο πολιτικό σώμα. Ζουν σε σάπια σημεία.
Η κριτική δημοσιογραφία έχει ανατρεπτική λειτουργία. Σκοπός της είναι να δείξει έλλειψη νομιμότητας, παράνομη ή διεφθαρμένη συμπεριφορά όπου μπορεί. Αυτό δεν αποτελεί απειλή για το κράτος, προστατεύει τη δημοκρατία.
Επειδή μόνο μέσω της εργασίας ανίχνευσης μπορούν να διορθωθούν τα υπάρχοντα σφάλματα. Επομένως, η κριτική δημοσιογραφία στην καλύτερη περίπτωση θέτει σε κίνδυνο τις αξιώσεις για εξουσία πολιτικών που συλλαμβάνονται επ' αυτοφώρω. Η πραγματική δημοσιογραφία - για να παραφράσω τον Νίτσε - σπρώχνει αυτό που πρόκειται να πέσει.
Ποιος είναι ο εχθρός του συντάγματος εδώ;
Αυτό είναι επίσης απαραίτητο. Η Nancy Faeser αντιλαμβάνεται την κρατική προστασία ή τη συνταγματική προστασία για να προστατεύσει την εικόνα της τρέχουσας πολιτικής τάξης. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση καταχράται τη φόρμουλα της «αμυντικής δημοκρατίας» και τη μετατρέπει στο αντίθετό της.
Από τον κορωνοϊό το αργότερο, όλοι μπόρεσαν να δουν ότι οι επικριτές θα μπορούσαν να περάσουν ως εχθροί του συντάγματος ακόμη και με δηλώσεις που βασίζονταν στο σύνταγμα, ακόμη και ρητά υποστηρίζοντας και απαιτώντας δημοκρατία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ακόμη και το περπάτημα με τον Βασικό Νόμο εμποδίστηκε βίαια από την αστυνομία κατά τη διάρκεια του Covid. Οι επικριτές του κορωνοϊού και οι πλευρικοί στοχαστές έγιναν περιπτώσεις παρατήρησης του Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος.
Γιατί; Επειδή έχουν επισημάνει το θεμελιώδες δικαίωμα στη σωματική ακεραιότητα; Ή τον Κώδικα της Νυρεμβέργης, ο οποίος απαγορεύει τα πειραματικά ανθρώπινα πειράματα, γεγονός που αποτελεί σαφή παραβίαση της εγγύησης του συντάγματος για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Ή επειδή επέμειναν στην ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία της πληροφόρησης, ακόμη και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης λόγω πανδημίας, και γνωστοποίησαν αυτό το αίτημα στις συνελεύσεις, το οποίο διασφαλίζεται επίσης από τον Βασικό Νόμο;
Είναι ακριβώς όπως είναι και ήταν ανέκαθεν: Όποιος αντιτίθεται διαμετρικά στον ηγεμόνα ζει επικίνδυνα, ανεξάρτητα από το αν αυτό καλύπτεται από τον Βασικό Νόμο ή όχι.
Η μαχητική δημοσιογραφία για το σύνταγμα αποτελεί μέρος του δικαιώματος αντίστασης στο άρθρο 20 παράγραφος 4 του Βασικού Νόμου.
Η κατηγορηματική κριτική της παρακμής της δημοκρατίας έχει ως στόχο να αποτρέψει μια δημοκρατική τάξη από το να διολισθήσει στον ολοκληρωτισμό.
Τα ολοκληρωτικά συστήματα, παρεμπιπτόντως, απαγορεύουν τα δυσάρεστα όργανα τύπου.
Δεν είναι συνεπώς η υποστήριξη της αλλαγής καθεστώτος και πολιτικής το ύψιστο πολιτικό καθήκον;
Ποιος είναι ο εχθρός του συντάγματος εδώ;
ΠΗΓΗ: Es ist Aufgabe des Journalismus, die Politik zu delegitimieren! (freischwebende-intelligenz.org)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Σύμη: Εισαγγελέας διέταξε τη σύλληψη του λιμενικού που πυροβόλησε κατά λαθροδιακινητή
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/%ce%a3%cf%8d%ce%bc%ce%b7-%ce%95%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%b1%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%ad%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%8d%ce%bb%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-%cf%84/