Έλεγε η γερόντισσα Μακρίνα:
Στο Βόλο υπάρχει η συνοικία του Αγίου Βασιλείου.
Εκεί μετά την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκαν Καππαδόκες πρόσφυγες.
Ζούσαν στα προσφυγικά σπιτάκια των δυο δωματίων που ήταν χαμηλοτάβανα και πολύ φτωχικά.
Η εκκλησία όμως του Μ. Βασιλείου που έχτισαν είναι πετρόκτιστη, ευρύχωρη και μεγαλοπρεπής.
Στο τέμπλο τις εικόνες του Χριστού, της Παναγίας, του Τιμίου Προδρόμου και του Μ. Βασιλείου τις έφεραν από την Καππαδοκία.
Είναι εικόνες με πρόσωπα ασκητικά που δημιουργούν κατάνυξη.
Κάθε πρωΐ ο γιος με τη νύφη της πήγαιναν για δουλειά.
Η γιαγιά έμενε στο σπίτι με τα εγγονάκια της.
Όταν τελείωνε τις απαραίτητες δουλειές του νοικοκυριού έλεγε:
-«Τώρα παιδιά, θα προσευχηθούμε».
Στεκόταν μπροστά στις εικόνες και έλεγε με κατάνυξη την Ευχή στην τουρκική γλώσσα.
Η γιαγιά μιλούσε τουρκικά, όπως οι περισσότεροι Καππαδόκες.
Σε λίγη ώρα, ενώ συνέχιζε την προσευχή με υψωμένα τα χέρια της, το σώμα της σιγά σιγά σηκωνόταν στον αέρα μετέωρο και τα δάχτυλα των χεριών της ακουμπούσαν στο ταβάνι!!!
Όταν τελείωνε την προσευχή της κατέβαινε και πατούσε κάτω...
Τα εγγονάκια της δεν φοβούνταν βλέποντας τη γιαγιά τους να σηκώνεται στον αέρα, γιατί τους είχε εξηγήσει, ότι όταν ο άνθρωπος προσεύχεται έτσι γίνεται.
Ο Θεός τον σηκώνει ψηλά.
Αυτή η γιαγιά ήταν πολύ εγκρατής.
Σ’ όλη της ζωή νήστευε.
Το τέλος της ήταν τόσο ειρηνικό που έφυγε ''σαν πουλάκι''.
Όταν μετά από τρία χρόνια τα παιδιά της έκαναν την εκταφή της, τα οστά της ήταν πολύ ελαφρά και είχαν το χρώμα που έχει το φίλντισι.
Τα έβαλαν σε ένα κασσελάκι, τα πήραν στο σπίτι τους και τα τοποθέτησαν στη γωνία του δωματίου κάτω από τα εικονίσματα για να έχουν την ευλογία της».
Ένας πνευματικός που έμαθε αυτά τα θαυμαστά είπε:
Τέτοιες άγνωστες, ταπεινές, αγιασμένες γιαγιές στηρίζουν με τις προσευχές τους την Εκκλησία.
Ας έχουμε και εμείς την ευχή της».
(Από το βιβλίο «Θαυμαστές διηγήσεις της γερόντισσας Μακρίνας, ηγουμένης Ι.Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς Βόλου»)
(Από το βιβλίο «Θαυμαστές διηγήσεις της γερόντισσας Μακρίνας, ηγουμένης Ι.Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς Βόλου»)
Η Γερόντισσα που σηκωνόταν στον αέρα όταν προσευχόταν, είχε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ προς τον αληθινό Θεό και προς τους ανθρώπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ήταν η γερόντισσα saolin;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε μπλέξει τα μπούτια σας, 11:03 π.μ..
ΔιαγραφήΕίμαι ποιο επίκαιρος από όσο φαντάζεσαι με τις φανταστικές ιστορίες θρησκευτικότητας σε φέρνω ποιο κοντά σε ένα πιθανό μέλλον. Για δες το βίντεο του ευρωβουλευτή Κύπρου Φειδία https://www.youtube.com/watch?v=MsVLS4qw8zY .
ΔιαγραφήΝά μας λείπει τέτοιο "μέλλον" ανώνυμε (02:49 μ.μ.), όχι ευχαριστούμε δέν θά πάρουμε.
ΔιαγραφήΌσο γιά τό άν "ενδιαφέρεται", γιά τό άν πήγε εκεί καί τόν φιλοξένησαν καί ασχολήθηκε ο νεαρός Φειδίας, δέν μας αφορά, ούτε μας επηρεάζει καθόλου......