Kit Knightly
27 Ιουνίου 2024
Η διαφήμιση είναι απλή.
Ένα λεωφορείο καθυστερεί στην κίνηση αφού χτύπησε μία καρότσα φρούτων, μια νεαρή γυναίκα επιβάτης κοιτάζει έξω από το παράθυρό της έναν όμορφο νεαρό άνδρα σε ένα κάμπριο.
Βγαίνει από το λεωφορείο, μπαίνει στο αυτοκίνητο και ο άντρας την απομακρύνει ως 'σωφέρ' ενώ εκείνη τρώει σοκολάτα.
Η νεαρή γυναίκα είναι η Audrey Hepburn.
Αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις στην αντίληψή μας για τον κόσμο στον οποίο ζούμε, με τρόπους για τους οποίους κανείς δεν μιλάει πραγματικά. Αλλά θα επιστρέψουμε στην Audrey αργότερα.
Δεν φαίνεται πάντα έτσι, αλλά οι άνθρωποι εμπιστεύονται εγγενώς.
Είτε πρόκειται για μια εξελικτική εξέλιξη που έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τη λειτουργία ως κοινωνική ομάδα, είτε για ένα απομεινάρι χιλιάδων γενεών θρησκευτικής σκέψης, κατά βάθος η αυτόματη θέση μας είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι – τις περισσότερες φορές – λένε την αλήθεια.
Αυτή είναι μια φυσική τάση που οι τύραννοι έχουν κατανοήσει – και εκμεταλλευτεί – εδώ και αιώνες.
Αλλά όση εμπιστοσύνη κι αν δείχνουμε έμφυτα στους άλλους, υπάρχει κάτι που όλοι εμπιστευόμαστε περισσότερο – τα δικά μας μάτια.
Είμαστε οπτικά πλάσματα και μόλις κάποιος έχει δει κάτι – ή πιστεύει ότι έχει δει κάτι – είναι σχεδόν αδύνατο να τον πείσουμε ότι δεν το έχει δει.
Και, αυτές τις μέρες, οι επίδοξοι τύραννοι μπορούν επίσης να επωφεληθούν από αυτό.
Δυστυχώς, η απαραίτητη και αρχέγονη εμπιστοσύνη που έχει ο εγκέφαλός μας στα μάτια μας υστερεί σε σχέση με την ικανότητα της τεχνολογίας να τα μπερδέψει.
Το 'Deep Faking' είναι, όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι από εμάς, ένα τέχνασμα επεξεργασίας βίντεο που μπορεί να αντικαταστήσει απρόσκοπτα ένα πρόσωπο με ένα άλλο. Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο ούτε ακριβό.
Το μόνο που χρειάζεστε είναι ο αντικαταστάτης να έχει μια περαστική επιφανειακή ομοιότητα με το πρόσωπο που θα αντικατασταθεί, έναν καλό αριθμό φωτογραφιών που δείχνουν διαφορετικές θέσεις προσώπου και το σωστό λογισμικό υπολογιστή.
Οι "shitposters" του 4chan το κάνουν από την άνεση των υπνοδωματίων τους για πλάκα, αντικαθιστώντας τα πρόσωπα των πορνοστάρ με αυτά των ηθοποιών, των διασημοτήτων, των πολιτικών και του Nicolas Cage.
Με απλά λόγια, από την ίδια τη φύση αυτού που είναι, η τεχνολογία 'deep fake' πρέπει να κάνει κάθε βίντεο που δείχνει οποιοδήποτε πρόσωπο σε κάποιο βαθμό ύποπτο.
Η πιθανότητα πλαστογραφίας δεν σταματά στο βίντεο, η προσποίηση ήχου γίνεται όλο και πιο εύκολη κάθε χρόνο.
Με αρκετά δείγματα ομιλίας, οι συνθέτες φωνής και οι κλωνοποιητές φωνής μπορούν να κάνουν οποιονδήποτε να πει ο,τιδήποτε.
Αυτή η τεχνολογία βελτιώνεται συνεχώς και μπορεί να μιμηθεί τέλεια τον ήχο.
Η τεχνητή νοημοσύνη γενικά μπορεί να σχεδιάσει, σε δευτερόλεπτα, οποιαδήποτε εικόνα θέλετε να περιγράψετε.
Μπορεί να δημιουργήσει φωτορεαλιστικά πρόσωπα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως "θύματα" και "φωτογραφίες συλληφθέντων" ή να προωθήσουν οποιοδήποτε ψεύτικο δράμα με ψεύτικους ηθοποιούς.
Τα δωρεάν διαδικτυακά εργαλεία μπορούν να κάνουν όλα τα παραπάνω ήδη ρεαλιστικά.
Προφανώς, οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες εταιρείες θα έχουν πρόσβαση σε πιο ακριβά προηγμένα εργαλεία, που πιθανότατα θα ήταν σχεδόν αδύνατο να εντοπιστούν.
Οι ταινίες του Χόλλυγουντ χρησιμοποιούν CGI για να επαναφέρουν νεκρούς ηθοποιούς στη ζωή, να προσθέσουν μοντέρνα πρόσωπα σε παλιά πλάνα ειδήσεων, να κάψουν πόλεις στο έδαφος ή να κάνουν τους 60χρονους να φαίνονται ξανά 20.
Ας επιστρέψουμε στην Audrey Hepburn που τρώει μια σοκολάτα και ας την εξετάσουμε εκ νέου.
Τώρα, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι αυτή η διαφήμιση δείχνει πραγματικά τα όρια αυτής της τεχνολογίας, άλλωστε έχει μια παράξενη ποιότητα κοιλάδας και κανείς που είδε αυτή τη διαφήμιση δεν σκέφτηκε ποτέ ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι ήταν πραγματικά η Audrey Hepburn.
Λοιπόν, πρώτον, αυτή η διαφήμιση είναι ήδη έντεκα ετών. Είναι αυτό που θα μπορούσε να κάνει μια μικρή διαφήμιση για σοκολάτες πριν από μια δεκαετία.
Η τεχνολογία έχει βελτιωθεί από τότε.
Δεύτερον, όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν συγκεκριμένο πλαίσιο.
Πίσω στο 2013, όταν προβλήθηκε η διαφήμιση, ο εγκέφαλός σας θα ήξερε ότι δεν πρέπει να πιστεύει αυτό που βλέπει επειδή παρακολουθούσατε μια τηλεοπτική διαφήμιση.
Ο εγκέφαλός σας θα ήξερε επίσης ότι αυτό που βλέπατε ήταν αδύνατο, αφού η Audrey Hepburn θα ήταν 84 ετών... Αν δεν ήταν ήδη πολύ, πολύ νεκρή.
Ο αναλυτικός εγκέφαλός σας μπορεί να φιλτράρει όταν έχει πρόσθετες πληροφορίες και πλαίσιο. Βλέπεις τις χορδές όταν ξέρεις ότι είναι εκεί.
Αλλά φανταστείτε ότι δεν ήταν η Audrey Hepburn, φανταστείτε ότι δεν ήταν διαφήμιση.
Ας υποθέσουμε ότι είναι πλάνα που παίζονται στις ειδήσεις, και αντί για μια διαφήμιση σοκολάτας technicolor είναι ένα βίντεο κινητού τηλεφώνου που δείχνει το θύμα Χ μίας τρομοκρατικής επίθεσης.
Είναι πλάνα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης που δείχνουν τον τάδε πολιτικό να δωροδοκείται.
Είναι ο κατηγορούμενος που μεταδίδει ζωντανά τη δίκη του για κάποιο αδίκημα.
Το πρόσωπο φαίνεται αληθινό, το φόντο φαίνεται πραγματικό, η φωνή ακούγεται πραγματική...
… Ωστόσο, δυνητικά τίποτε από αυτά δεν είναι καθόλου πραγματικό.
Αλλά πόσοι άνθρωποι εκεί έξω το επεξεργάζονται αυτό; Πόσοι από εμάς έχουμε επαναφέρει τον εγκέφαλό μας για να πούμε "ναι, αλλά είναι αληθινό το βίντεο;" ως την πρώτη ερώτηση που θέτουμε;
Ωστόσο, η αυτόματη αντίδραση από τους περισσότερους ανθρώπους όταν οι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «αυτό είναι ψεύτικο» είναι να χλευάζουν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτός είναι παλιομοδίτικος τρόπος σκέψης.
Καμμία από τις πληροφορίες που δημοσιεύονται παραπάνω δεν είναι συγκλονιστική ή νέα, και δεν ισχυρίζομαι ότι είναι.
Η τεχνολογία είναι ευρέως γνωστή και μερικά από αυτά είναι πάνω από μια δεκαετία, είναι η προσθήκη στο ψυχικό μας meta που υστερεί. Η χρήση του δεν αποτελεί ακόμη αυτόματη εξέταση και θα έπρεπε να είναι.
Με απλά λόγια - Δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε εικόνες ή βίντεο.
Ποτέ. Είναι ένα μάθημα που όλοι πρέπει να μάθουμε.
Έτσι, γνωρίζουμε ότι τα ταχέως αναπτυσσόμενα εργαλεία καθιστούν εξαιρετικά πειστικές τις ψευδείς ειδήσεις ή τα σκηνοθετημένα γεγονότα όχι μόνο δυνατά αλλά και εύκολα.
Για το τελευταίο μας σημείο θέλω να επικεντρωθώ περισσότερο στο επαναλαμβανόμενο μάθημα της ιστορίας που οι άνθρωποι αρνούνται να μάθουν:
Αυτοί ήδη δημιουργούν μία απομίμηση του καθετί.
Εντάξει, όχι κυριολεκτικά τα πάντα, αλλά πολλά. Ένας τεράστιος αριθμός. Πολύ περισσότερο από ό, τι οι περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν.
Είναι ένα μικρό παράδειγμα, αλλά σε αυτό το κλιπ από το CNN, δύο γυναίκες δημοσιογράφοι προσποιούνται ότι απέχουν μίλια μεταξύ τους κάνοντας μια δορυφορική συνέντευξη, όταν ένα λεωφορείο που περνάει στο παρασκήνιο αποδεικνύει ότι βρίσκονται στην πραγματικότητα στον ίδιο χώρο στάθμευσης και δεν τους χωρίζουν περισσότερα από δεκαπέντε μέτρα.
Μια υπενθύμιση του πόσο από τα μέσα ενημέρωσης που καταναλώνουμε καθημερινά είναι κάποιο είδος μη πραγματικότητας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η «πραγματικότητα», όπως την αντιλαμβανόμαστε, δεν φαίνεται σχεδόν ποτέ στα μέσα ενημέρωσης.
Τα εξώφυλλα περιοδικών είναι προϊόντα photoshop.
Οι συνεντεύξεις είναι σκηνοθετημένες.
Τα «σκάνδαλα» μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό ακροβατικά δημοσίων σχέσεων. Η «reality TV» είναι γεμάτη από πληρωμένους ηθοποιούς σε προσομοιωμένη σύγκρουση μεταξύ τους. Κάθε σενάριο ένα τέχνασμα, κάθε συναίσθημα μια παράσταση.
Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με δημοσιογράφους καιρού που παρουσιάζονται να παρασύρονται από ανέμους τυφώνα που είναι ανύπαρκτοι ή κωπηλατούν κανό σε «πλημμύρες» βάθους ...έξι ιντσών.
Παρακολουθήστε αυτό το βίντεο, που φέρεται να καταγράφηκε στην Αίγυπτο γύρω από την Αραβική Άνοιξη:
Τι κάνουν; Φαίνεται να προσποιούνται ότι διαμαρτύρονται, στη συνέχεια παγώνουν για να ποζάρουν για φωτογραφίες, μερικοί με ψεύτικα τραύματα.
Προφανώς δεν είναι πραγματικό, αλλά όταν παρουσιάζεται μόνο με τις φωτογραφίες ή το βίντεο θα είχε περάσει ποτέ από το μυαλό σας;
Στη Συρία, η Δύση προσποιήθηκε ακόμη και μια ολόκληρη φιλανθρωπία. Τα «Λευκά Κράνη» λέγεται ότι είναι μια οργανική οργάνωση Σύριων αφιερωμένη στη διάσωση ζωών. Δεν ήταν τίποτε τέτοιο.
Ήταν μια ψυχολογική επιχείρηση χρηματοδοτούμενη από το ΝΑΤΟ και πολλά από τα βίντεο «διάσωσης» τους ήταν σαφώς σκηνοθετημένα.
Έλαβαν μέρος ακόμη και στην «πρόκληση με κούκλες» που έγινε 'viral' (μια κακή κίνηση δημοσίων σχέσεων).
Η «Nayirah», η νοσοκόμα από το Κουβέϊτ που κατέθεσε ότι είδε «μωρά πεταμένα από θερμοκοιτίδες» πριν από τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου δεν υπήρξε ποτέ, ήταν ένας ρόλος που έπαιξε η κόρη του πρεσβευτή του Κουβέϊτ.
Στο βιβλίο του "Bought Journalists", ο αείμνηστος Udo Ulfkotte αφηγείται ότι ήταν στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του πολέμου και παρακολουθούσε δημοσιογράφους να ρίχνουν βενζίνη σε καμμένα 'τανκς' και αυτοκίνητα, μίλλια μακριά από την πρώτη γραμμή, ώστε να μπορούν να τους πυρπολήσουν και να προσποιηθούν ότι κάνουν ρεπορτάζ από μια εμπόλεμη ζώνη.
Θυμάστε το διαβόητο άρθρο του Rolling Stone "A Rape on Campus"; 9.000 λέξεις που περιγράφουν λεπτομερώς έναν ομαδικό βιασμό που δεν συνέβη ποτέ.
Μέσα σε λίγες μέρες από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσσίας στην Ουκρανία, τόσο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμύρισαν με ψεύτικα και λανθασμένα αποδιδόμενα βίντεο που πωλούσαν κατασκευασμένες ιστορίες.
Από τη στιγμή της έναρξής του, ο Covid ήταν μια χιονοστιβάδα ψεύτικων τόσο μακροοικονομικών όσο και μικροσκοπικών.
Όταν ξεκίνησε στην Κίνα, μας αντιμετώπισαν τόσο παράλογα ψεύτικες φωτογραφίες και βίντεο ανθρώπων που υποτίθεται ότι έτρεχαν στους δρόμους από την ασθένεια.
Το εξάνθημα των ανθρώπων που υπέφεραν από το «ξαπλωμένο ανάσκελα στο δρόμο φορώντας μάσκα προσώπου» είχε εξαπλωθεί στην Ιταλία μέχρι τον Μάρτιο του 2020, αλλά στη συνέχεια εξαφανίστηκε γρήγορα, για να μην ακουστεί ποτέ ξανά.
Στο αποκορύφωμα του πανικού, ένας χρήστης του Twitter με το όνομα TraceyZ, ισχυρίστηκε ότι δύο νοσοκόμες στο νοσοκομείο Swansea είχαν πεθάνει από Covid και τρεις ακόμη βρίσκονταν στη ΜΕΘ.
Ο ισχυρισμός έγινε viral πριν το ίδιο το νοσοκομείο τον διαψεύσει.
Όχι μόνο οι πέντε άρρωστες νοσοκόμες δεν υπήρχαν, αλλά ούτε καν η TraceyZ δεν υπήρχε.
Ο λογαριασμός που έφερε αυτό το όνομα διαγράφηκε λίγο αργότερα.
Θυμηθείτε αυτό το βίντεο που τράβηξε ένας περαστικός με «καθαριστές» στο μετρό του Λονδίνου να προσποιούνται ότι καθαρίζουν.
Ή αυτό το βίντεο μέσα από ένα ισπανικό νοσοκομείο, όπου οι δύο «γιατροί» σε πρώτο πλάνο είναι εξοπλισμένοι σαν κομπάρσοι από το "Outbreak", ενώ ένα σαστισμένο άτομο στο παρασκήνιο παρακολουθεί μόνο με ένα μπλουζάκι.
Θυμηθείτε τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων που δεσμεύτηκαν στο «πολιτικό θέατρο» προσποιούμενοι ότι φορούν μάσκες, όπως αυτός ο τύπος:
Τα παραδείγματα του Covid συνεχίζονται για πάντα, τέσσερα χρόνια από αυτά και συνεχίζονται.
Και αυτά είναι μόνο αυτά που γνωρίζουμε, αυτά που μπορούμε να αποδείξουμε.
Το τοπίο των μέσων ενημέρωσης είναι κορεσμένο με προσποίηση και είναι εδώ και δεκαετίες.
Η τεχνολογία που συζητήθηκε παραπάνω δεν σημαίνει ότι θα αρχίσουν να προσποιούνται πράγματα, σημαίνει ότι η προσποίηση που κάνουν εδώ και χρόνια θα είναι ευκολότερη και πιο δύσκολο να εντοπιστεί.
Η τεχνολογία υπάρχει.
Το κίνητρο υπάρχει.
Τα απαιτούμενα επίπεδα ανεντιμότητας και διαφθοράς είναι περισσότερα από όσα υπάρχουν.
Το τεμπέλικο δικαίωμα που «δικαιολογεί» μια κουλτούρα προσποίησης υπάρχει επίσης.
Έχουμε περάσει προ πολλού από το σημείο όπου η αμφισβήτηση όλων όσων βλέπετε ή / και ακούτε θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί «παρανοϊκή». Είναι υγιής, λογική και ακόμη και προϋπόθεση για τη διατήρηση της λογικής σας.
Γνωρίζουμε ότι θα προσποιηθούν ο,τιδήποτε, οπότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αμφισβητήσουμε τα πάντα.
Αυτό το άρθρο καλύπτει πώς το κατεστημένο θα μπορούσε να δημιουργήσει ψεύτικες ειδήσεις. Στο δεύτερο μέρος αυτού του άρθρου θα θέσουμε ένα μεγαλύτερο ερώτημα: γιατί.
ΠΗΓΗ: Why you should NEVER believe your eyes – OffGuardian (off-guardian.org)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!