Γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1855.
Γιος του Θεόδωρου Κουντουριώτη και εγγονός του Γεωργίου Κουντουριώτη το 1874 κατετάγη στο ναυτικό, δόκιμος Β’ Τάξης.
Η ναυτική του καρριέρα που ακολούθησε ήταν εκπληκτική.
Το 1884 έφτασε τον βαθμό του υποπλοίαρχου ενώ το 1895 έγινε πλωτάρχης.
Διακρίθηκε ιδιαίτερα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.
Όλοι οι Ευρωπαίοι μιλούσαν για την ευστάθεια του Κουντουριώτη!
Το 1900 ως κυβερνήτης του εύδρομου «Ναύαρχος Μιαούλης» έκανε τον πρώτο εκπαιδευτικό διάπλου του Ατλαντικού Ωκεανού για ελληνικό πολεμικό πλοίο.
Το 1908 ονομάστηκε υπασπιστής του τότε βασιλιά Γεωργίου Α’ και ένα χρόνο αργότερα προήχθη σε πλοίαρχο.
Τις παραμονές του πολέμου του 1912 ονομάστηκε αρχηγός του στόλου του Αιγαίου, και υποναύαρχος τη μέρα κηρύξεως του πολέμου κατά την τελετή κατευοδώσεως του στόλο ως ο πρώτος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού που λάμβανε τον βαθμό αυτό μετά τον Κ. Κανάρη.
Ως κυβερνήτης της ναυαρχίδας του ελληνικού στόλου, θωρηκτού Γ. Αβέρωφ κατέλαβε τη Λήμνο, την Ίμβρο, τη Θάσο, τη Σαμοθράκη, τα Ψαρά και τη Λέσβο.
Στις 3 Δεκεμβρίου του 1912 και στην ναυμαχία της Έλλης μόνος κατεδίωξε τον τουρκικό στόλο πίσω προς τα στενά των Δαρδανελλίων.
Στις 5 Ιανουαρίου του 1913 , στην καθοριστική ναυμαχία της Λήμνου κατατρόπωσε τον τούρκικο στόλο οι οποίοι υποχώρησαν με τεράστιες απώλειες έναντι ελαχίστων του ελληνικού.
Η νίκη κερδήθηκε στη θάλασσα.
Από τον Κουντουριώτη!
Από έναν στόλο που υστερούσε σε αριθμό αλλά υπερτερούσε σε ανθρώπους με ψυχή καρδιά και αγάπη για την πατρίδα.
Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών στις κυβερνήσεις Ζαίμη και Σκουλούδη το 1915-16 και ακολούθησε την πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου όπου και μετείχε στο κίνημα της Θεσσαλονίκης ως μέλος της Τριανδρίας Βενιζέλου – Δαγκλή – Κουντουριώτη Υπουργός Ναυτικών ξανά το 1917-19.
Λαμβάνει τιμής ένεκεν τον τίτλο του Ναυάρχου και το 1920 μετά τον ξαφνικό θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου άσκησε την αντιβασιλεία καθώς και το 1923.
Τότε έγινε εναντίον του και η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του.
Αφού κηρύχθηκε δημοκρατία τον Μάρτιο του 1924 του ανετέθη η προεδρία της κυβέρνησης μέχρι τον Μάρτιο του 1926.
Ακολούθησε η κατάληψη της εξουσίας από τον Θ. Πάγκαλο γεγονός που οδήγησε τον Κουντουριώτη να παραιτηθεί από την προεδρία.
Μετά την ανατροπή του Πάγκαλου από τον Γ. Κονδύλη και στις 4 Ιουνίου 1919 εξελέγη από τη Βουλή και τη Γερουσία, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε έως μέχρι το Δεκέμβριο του ίδιου έτους όπου και παραιτήθηκε για λόγους υγείας και πίκρας μετά την δεύτερη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του λίγους μήνες πιο πριν.
Αποσύρθηκε στην Ύδρα του και στο αγαπημένο του αρχοντικό όπου πέρασε και τα τελευταία χρόνια της απίστευτης ζωής του.
Πέθανε στις 22 Αυγούστου του 1935 στο σπίτι του στο Π. Φάληρο και ετάφη στον τάφο που ο ίδιος είχε φτιάξει 2 χρόνια πριν πλάϊ στο Αρχοντικό του στην Ύδρα.
«Στο μέρος που φυσούν όλοι οι αέρηδες».
Η τελευταία του λέξη ήταν «να ζήσει η δημοκρατία» και η τελευταία του σκέψη η Ύδρα και η Ελλάδα.
ΟΛΗ Η ΣΤΟΡΓΗ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΔΡΑΝ.
ΟΛΗ ΜΟΥ ΔΕ Η ΨΥΧΗ ΕΥΧΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΔΙΑΠΥΡΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΤΤΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ Ν’ ΑΞΙΖΕΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ.
Πηγή: Ύδρα η πατρίδα της ψυχής μου
Η κεντρική εικόνα: «Επιστολικό δελτάριο.
Η κεντρική εικόνα: «Επιστολικό δελτάριο.
Ο Αρχηγός του Ελληνικού στόλου κατά τους Βαλκανικούς πολέμους Υποναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης και δεξιά το θωρηκτό «Αβέρωφ». Διαστ. 140Χ88 χιλ.», από: Ιστορική Συλλογή Βαλκανικών Πολέμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!