Νεοφιλελευθερισμός: συμβουλές ΛΙΤΟΤΗΤΟΣ γιά τούς φτωχούς, ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ γιά τούς πλούσιους!!!

 

Εκείνοι που πλήττονται από τη φτώχεια:  Οι κανόνες είναι πολύ χαλαροί, τα οφέλη πολύ γενναιόδωρα, και είναι ανάγκη ένα βιβλίο να κάνει 15 ευρώ; 

Όταν πρόκειται για χρήματα, η κριτική, οι αυτόκλητες συμβουλές και τα ζηλόφθονα βλέμματα τείνουν να κλίνουν προς τα κάτω. Λάθος κατεύθυνση, σκέφτεται η συγγραφέας μας

Από την Janina Lütt

Επηρεάζομαι από τη φτώχεια και κάνω tweet για τη ζωή μου στην φτώχεια με το hashtag #IchbinArmutsbetroffen. 

Γι 'αυτό, αντιμετωπίζω εχθρότητα με διάφορους τρόπους. 

Θα έπρεπε να ντρέπομαι να απαιτήσω περισσότερα χρήματα ως αποδέκτης επιδομάτων, επειδή ο κανονικός συντελεστής είναι πολύ χαμηλός. Κανείς, ωστόσο, δεν γράφει σε έναν κορυφαίο διευθυντή που κερδίζει μερικές χιλιάδες ευρώ περισσότερα σε μια κρίση ότι θα έπρεπε να ντρέπεται να έχει τόσο μεγάλο κέρδος. Το βλέμμα της κοινωνίας κατευθύνεται προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Συμφωνίες υποκρισίας, π.χ. άσκηση πίεσης – με κάποιο τρόπο, φαίνεται, οι άνθρωποι με πολλά χρήματα πάντα ξεφεύγουν ελαφρά. Πρόσφυγες, χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι, «μεσαίοι εργαζόμενοι», αποδέκτες επιδομάτων (https://www.freitag.de/autoren/janina-luett/happy-buergergeld-endlich-kein-hartzer-mehr-endlich-buergerin), όλοι εργαλειοποιούνται πολιτικά ο ένας εναντίον του άλλου.

Η απάνθρωπη «συζήτηση για τα χρήματα των πολιτών», ειδικά από την πλευρά του CDU/CSU, έδειξε ότι μια ταξική κοσμοθεωρία επικρατεί σε αυτήν την ρητορική. Και αυτό τροφοδοτείται καλά, γιατί πού θα ήταν η Γερμανία χωρίς τους φτωχούς της, οι οποίοι είναι πάντα σημαντικοί όταν πρόκειται για τη λήψη φωτογραφιών δημοσίων σχέσεων για πολιτικούς; Ο Söder στην τράπεζα τροφίμων, ο Scholz στην τράπεζα τροφίμων. Γιατί δεν έχει πάει ακόμα εκεί ο κ. Linder; Ω, ξέχασα: λάθος πελατεία! Δεν υπάρχει χρησιμοποιήσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο.

Δεν μπορείς να βγάλεις λεφτά με ανθρώπους που πλήττονται από τη φτώχεια. Ειδικά σε μια κοινωνία που αναζητά επιτεύγματα, η ανεργία ή η φτώχεια είναι η απόλυτη αποτυχία. Αντί να αντιμετωπιστούν με κατανόηση, αλληλεγγύη και συμπόνια, κατηγορούνται όσοι πλήττονται από τη φτώχεια. Δεν μπορεί οι άνθρωποι να είναι φτωχοί σε μια τόσο πλούσια χώρα. Αυτό δεν ταιριάζει στην κοσμοθεωρία των υψηλότερων εισοδημάτων, πρέπει να αυτοεπιβληθεί. Αντί να ασχοληθούμε με τα αίτια και το υπόβαθρο της πολιτικά επιθυμητής φτώχειας, μας προσβάλλουν, μας αποκρύπτουν ή μας αγνοούν. Βρήκα μια υπέροχη συνέντευξη από τον ερευνητή της φτώχειας Butterwege (https://www.n-tv.de/panorama/Der-Sozialneid-nach-unten-ist-sehr-ausgepraegt-article23631052.html), ο οποίος το θέτει με άριστα λόγια:

«Δυστυχώς, ο κοινωνικός φθόνος προς τα κάτω είναι πολύ έντονος στη Γερμανία. Τα μέλη της κατώτερης μεσαίας τάξης συχνά πιστεύουν ότι οι φτωχοί νταντεύονται από το κράτος. Θα ήταν πιο λογικό, ειδικά για τη μεσαία τάξη, να κοιτάξει προς τα πάνω», λέει ο Butterwege. Η απόδοση εξισώνεται επίσης με την οικονομική επιτυχία. Ή «συγχέεται», όπως λέει. Και αυτό, επίσης, είναι σημαντικό: «Εκείνοι που είναι πλούσιοι έχουν φυσικά πολιτική επιρροή και κάνουν ό, τι μπορούν για να εξασφαλίσουν τα προνόμιά τους με νόμιμα μέσα».

 

Μπορώ και θα συνεχίσω να εκπαιδεύω τους ανθρώπους σχετικά με τη φτώχεια στη Γερμανία. Η γνώση και το υπόβαθρο της φτώχειας είναι πολύπλοκα, αλλά αξίζει να ασχοληθούμε με το θέμα. Όσο περισσότερα γεγονότα και πλαίσια είναι γνωστά (https://www.freitag.de/autoren/janina-luett/armutsbetroffene-gesund-leben-geht-nicht), τόσο περισσότερο ελπίζω ότι δεν θα επικρίνομαι πλέον επειδή αγόρασα ένα βιβλίο που κόστιζε 15 ευρώ ή μια μάσκα FP2 με μοτίβο για ένα ευρώ ως άτομο που πλήττεται από τη φτώχεια.

Αγόρασα ένα βιβλίο με τίτλο: «Αγώνας για τη φτώχεια. Περί πραγματικών δυσκολιών και νεοφιλελεύθερων μύθων». Σε ένα tweet (https://twitter.com/klein_nini/status/1629109875459387393), επεσήμανα το γελοίο ποσό των 1,81 ευρώ που έχω διαθέσιμο ανά μήνα για την εκπαίδευση/παιδεία (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) στο ποσοστό του επιδόματος του πολίτη. Ως εκ τούτου, έπρεπε να πάρω το υπόλοιπο ποσό από το σετ μου για ρούχα και παπούτσια για να πληρώσω για το βιβλίο. Σωστά διαβάσατε, το ποσό που δικαιούμαι ως λήπτης επιδόματος πολίτη για εκπαίδευση ανά μήνα είναι 1,81 ευρώ! Για ένα βιβλίο των 15 ευρώ, θα έπρεπε να εξοικονομήσω πάνω από ένα χρόνο!

Τουλάχιστον μπορώ να αγοράζω ένα μολύβι κάθε μήνα. Αλλά βιβλία; 

Δεν φαίνεται να προβλέπεται. Μου δίνει την αίσθηση ότι δεν πρέπει να εκπαιδεύουμε τους εαυτούς μας. Η εκπαίδευση είναι μια πιθανή διέξοδος από τη φτώχεια, ή τουλάχιστον έτσι υποστηρίζεται. 

Και ναι, αυτό το βιβλίο πόλωσε τους οπαδούς μου όχι λόγω του θέματος, αλλά επειδή αγόρασα στον εαυτό μου ένα «εντελώς περιττό βιβλίο», με χρήματα πολιτών, ως φτωχός άνθρωπος! 

Οι άλλοι φαίνεται να γνωρίζουν όλο και καλύτερα τι υποτίθεται ότι επιτρέπεται σε εμάς τους φτωχούς ανθρώπους να κάνουμε και τι δεν επιτρέπεται σε εμάς να κάνουμε. 

Είναι δύσκολο για εμάς να αντέξουμε αυτούς τους «ξερόλες». Ως εκ τούτου, τονίζω:

Εξαρτάται από μένα σε τι ξοδεύω τα χρήματά μου. Δεν χρειάζομαι ανεπιθύμητες συμβουλές αποταμίευσης, ούτε καταχρηστικούς προπονητές ζωής ή οπαδούς του ταξισμού. Χρειάζομαι κατανόηση, αλληλεγγύη και αποδοχή.

Η Janina Lütt πλήττεται από τη φτώχεια, βγάζει τα προς το ζην για τον εαυτό της και την κόρη της με σύνταξη αναπηρίας στο επίπεδο του επιδόματος του πολίτη. 

Στη μηνιαία στήλη της, η 46χρονη κάνει ρεπορτάζ για την καθημερινότητα με πολύ λίγα χρήματα, για την κοινωνική πολιτική από κάτω προς τα πάνω, για την αντιμετώπιση της κατάθλιψής της και για την ενδυνάμωση μέσω του δικτύου #ichbinarmutsbetroffen: @armutsbetroffen (https://twitter.com/armutsbetroffen)

METAΦΡΑΣΙΣ : ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

https://www.freitag.de/autoren/janina-luett/sozialneid-nach-unten-oder-die-folgen-eines-neoliberalen-weltbildes