ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΥΤΕ; ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! - Τά φάρμακα για την ΔΕΠΥ(*), όπως το Ritalin, μειώνουν την απόδοση των μαθητών

 

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης. Τέτοια

 φάρμακα λαμβάνονται συχνά από υγιείς μαθητές για να

 προωθήσουν την απόδοση και τη συγκέντρωσή τους. 

Οι ερευνητές είχαν ισχυριστεί ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμά

 τους.

Δεδομένου ότι οι ερευνητές συχνά ισχυρίζονται ότι τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για άτομα με αυτό που είναι γνωστό ως διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητας (ADHD) οδηγούν σε βελτιωμένη συγκέντρωση και γνωστική απόδοση, συχνά λαμβάνονται από μαθητές χωρίς αυτή την υποτιθέμενη διαταραχή επίσης (https://www.science.org/doi/10.1126/science.aaz5891).

Ωστόσο, μια νέα μελέτη που αντλείται από τα ευρήματα (https://studyfinds.org/smart-drugs-student-productivity/) της μελέτης καταλήγει τώρα στο συμπέρασμα ότι αυτά τα φάρμακα βλάπτουν τη συγκέντρωση και την απόδοση (https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.add4165#sec-4).

Σε μια σειρά τεσσάρων διπλών-τυφλών, τυχαιοποιημένων δοκιμών με διαφορά μίας εβδομάδας, 40 υγιείς συμμετέχοντες έλαβαν είτε εικονικό φάρμακο είτε ένα από τα τρία δημοφιλή «έξυπνα» φάρμακα ADHD. Αυτές περιελάμβαναν μεθυλφαινιδάτη (πωλούνται ως Ritalin), μοδαφινίλη (Provigil), και δεξτροαμφεταμίνη (Adderall).

Η ομάδα αξιολόγησε τους συμμετέχοντες με βάση την απόδοσή τους σε ένα τεστ που σχεδιάστηκε για να προσομοιώσει τα πολύπλοκα καθήκοντα λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων της καθημερινής ζωής.

Οι συμμετέχοντες που έλαβαν το φάρμακο ADHD παρουσίασαν ελαφρά απώλεια ακρίβειας και αποτελεσματικότητας, καθώς και σημαντική αύξηση του χρόνου και της προσπάθειας σε σύγκριση με όταν δεν έλαβαν το φάρμακο. Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες που έλαβαν Ritalin χρειάστηκαν περίπου 50% περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν την εργασία κατά μέσο όρο από ό, τι όταν έλαβαν εικονικό φάρμακο.

Σε δελτίο τύπου (https://www.eurekalert.org/news-releases/992058), ο Peter Bossaerts, Καθηγητής Νευροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και ένας από τους συγγραφείς της εργασίας δήλωσε:

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι αυτά τα φάρμακα δεν σας κάνουν πραγματικά πιο έξυπνους. Λόγω της ντοπαμίνης που προκαλούν τα φάρμακα, περιμέναμε αυξημένα κίνητρα και σας παρακινούν να προσπαθήσετε σκληρότερα. Ωστόσο, διαπιστώσαμε ότι αυτή η προσπάθεια οδήγησε σε περισσότερα λάθη στη συλλογιστική – και με τρόπο που μπορούσαμε να εντοπίσουμε με ακρίβεια. (...) Δεν υπήρξε γενική αύξηση της απόδοσης, αφήνοντας ερωτήματα σχετικά με το πώς τα φάρμακα επηρεάζουν το μυαλό των ανθρώπων και τη λήψη αποφάσεων».

Επιπλέον, οι συμμετέχοντες που είχαν καλή απόδοση στο εικονικό φάρμακο συχνά έδειξαν πιο σημαντική μείωση της απόδοσης και της παραγωγικότητάς τους μετά τη λήψη ενός φαρμάκου ADHD. Εκείνοι που ήταν στο κορυφαίο 25% με εικονικό φάρμακο έπεσαν στο κατώτερο 25% υπό την επήρεια του Ritalin.

Αντίθετα, εκείνοι που είχαν κακή απόδοση με το εικονικό φάρμακο έδειξαν μόνο περιστασιακές μικρές βελτιώσεις μετά τη λήψη ενός φαρμάκου. Μια άλλη συγγραφέας της μελέτης, η Δρ Elizabeth Bowman, ερευνήτρια στο Κέντρο Εγκεφάλου, Νου και Αγορών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, συνόψισε:

«Η έρευνά μας δείχνει ότι τα φάρμακα που πιστεύεται ότι βελτιώνουν τη γνωστική απόδοση των ασθενών μπορεί στην πραγματικότητα να κάνουν τους υγιείς ανθρώπους να εργάζονται σκληρότερα, ενώ παράγουν εργασία χαμηλότερης ποιότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».

 

Σχόλιο του Transition News:

Τα αποτελέσματα αυτών των φαρμάκων φαίνεται να είναι παρόμοια με διεγερτικά φάρμακα όπως η κοκαΐνη ή η αμφεταμίνη, τα οποία οδηγούν επίσης σε αυξημένα επίπεδα ντοπαμίνης. Για παράδειγμα, το δραστικό συστατικό του Adderall είναι η δεξτροαμφεταμίνη και τα φάρμακα που περιέχουν μεθυλφαινιδάτη όπως το Ritalin διακινούνται στον κόσμο των ναρκωτικών ως υποκατάστατο της αμφεταμίνης. Σε κάποιο βαθμό, οι καταναλωτές γίνονται μεγαλομανείς και ηλίθιοι, παρανοϊκοί και ψυχικά διαταραγμένοι μετά από παρατεταμένη χρήση – πελάτες για τον επόμενο γύρο ψυχοτρόπων φαρμάκων.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η ΔΕΠΥ είναι μία από τις πολλές ψυχικές «διαταραχές» που έχουν συμπεριληφθεί στο έγκυρο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM) τις τελευταίες δεκαετίες. Όλα τα είδη κοινών καταστάσεων του νου ορίζονται ως ασθένειες.

Για παράδειγμα, η πέμπτη έκδοση του DSM (http://psychology.iresearchnet.com/counseling-psychology/mental-status-examination/diagnostic-and-statistical-manual-dsm-counseling/) περιέχει πάνω από 300 ψυχικές «διαταραχές». Ο σαφής ορισμός αυτών είναι σημαντικός για τη φαρμακευτική βιομηχανία, διότι αν έχουν όνομα, μπορείτε να συνταγογραφήσετε φάρμακα εναντίον τους.

Το πόσο παράλογοι είναι μερικοί από αυτούς τους ορισμούς αποδεικνύεται από τα υποτιθέμενα συμπτώματα της ΔΕΠΥ (https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/diagnosis.html). Μεταξύ αυτών βρίσκουμε:

• Συχνά δεν δίνει προσοχή στις λεπτομέρειες ή κάνει απρόσεκτα λάθη κατά τη διάρκεια της σχολικής εργασίας, της εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων.

• Συχνά δεν ακολουθεί τις οδηγίες και αποτυγχάνει να ολοκληρώσει τις σχολικές εργασίες, τις δουλειές του σπιτιού ή τα καθήκοντα στην εργασία (για παράδειγμα, χάνει τη συγκέντρωση, αποσπά την προσοχή του).

• Συχνά αποφεύγει εργασίες που απαιτούν ψυχική προσπάθεια για μεγάλο χρονικό διάστημα (για παράδειγμα, σχολική εργασία ή εργασία), δεν τους αρέσουν ή τους αντιστέκεται.

• Συχνά ξεχνούν στις καθημερινές δραστηριότητες.

Αυτές φαίνεται να είναι συμπεριφορές ενός ανεξάρτητα σκεπτόμενου ατόμου που, απόλυτα δικαιολογημένα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το καταπιεστικό σχολικό σύστημα ή τον κόσμο της εργασίας. Και πίσω από αυτές τις παρατηρήσεις στις καθημερινές δραστηριότητες, θα μπορούσε να ανθίζει ένας φιλόσοφος.

Αλλά η ανεξάρτητη σκέψη και φιλοσοφία είναι ανεπιθύμητη στη σημερινή κοινωνία. Για παράδειγμα, όλο και περισσότερα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με «ΔΕΠΥ» ναρκώνονται με φάρμακα όπως το Ritalin ή αναγκάζονται να «επικεντρωθούν» σε αυτό που τους συνταγογραφείται.

Όταν πρόκειται για τις αιτίες των ψυχολογικών προβλημάτων, πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη η διατροφή. Μια 14ετής μελέτη (https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1087054710365990) που δημοσιεύθηκε το 2010 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δυτική διατροφή - η οποία είναι συνήθως υψηλή σε λιπαρά, θερμίδες και ζάχαρη - συνδέθηκε με υψηλότερα ποσοστά ADHD στα παιδιά. Ωστόσο, η εργασία που αναφέρθηκε από το Child Mind Institute (https://childmind.org/article/what-we-know-about-adhd-and-food/) ήταν σε θέση να αποδείξει μόνο συσχέτιση και όχι αιτιώδη συνάφεια.

Οι συντάκτες της μελέτης πιστεύουν ακόμη ότι είναι πιθανό να υπάρχει μια σύνδεση, επειδή η ADHD μπορεί να κάνει τα παιδιά να ποθούν λιπαρά τρόφιμα από ευκολία. Υπέθεσαν επίσης ότι το οικογενειακό άγχος, ένας άλλος παράγοντας του τρόπου ζωής που σχετίζεται με τη ΔΕΠΥ, επηρεάζει επίσης τις διατροφικές συνήθειες.

Σε κάθε περίπτωση, ένα πράγμα είναι σαφές: Ο εγκέφαλος χρειάζεται επίσης τροφή για να λειτουργήσει: το σκεπτόμενο όργανο «καταβροχθίζει» περίπου το 20% της πρόσληψης θερμίδων (https://www.nationalgeographic.com/science/article/partner-content-keeping-our-brain-healthy), αν και αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 2% του σωματικού βάρους.

 

Πηγή:

ScienceAdvances: Δεν είναι τόσο έξυπνο; Τα «έξυπνα» φάρμακα αυξάνουν το επίπεδο αλλά μειώνουν την ποιότητα της γνωστικής προσπάθειας - 14 Ιουνίου 2023 (https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.add4165#sec-4)

Ευρήματα μελέτης: «Έξυπνα» φάρμακα ADHD όπως το Ritalin, Adderall μπορεί στην πραγματικότητα να κάνουν τους μαθητές λιγότερο παραγωγικούς - 14 Ιουνίου 2023 (https://studyfinds.org/smart-drugs-student-productivity/)

*

ΔΕΠΥ: Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας - διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) 

METAΦΡΑΣΙΣ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

https://transition-news.org/adhs-medikamente-wie-ritalin-verringern-die-leistung-von-schulern