Αν ο λόγος δεν ήταν δικαίωμα αλλά προνόμιο που χορηγείται επιλεκτικά από το κράτος, οι δημοκρατικές μας ελευθερίες θα ήταν πολύ πιο ασφαλείς.
Μπορεί να θυμάστε αυτόν τον άνθρωπο. Το όνομά του είναι Mario Voigt και είναι επικεφαλής του κεντροδεξιού CDU στη Θουριγγία.
Έγινε πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο πριν από λίγες εβδομάδες επειδή απείλησε σοβαρά τη γερμανική δημοκρατία συμφωνώντας να συζητήσει με τον ομόλογό του του AfD Björn Höcke στην εθνική τηλεόραση.
Επειδή το AfD γενικά και ο Höcke ειδικότερα είναι αντιδημοκρατικοί φασίστες, το να τους επιτρέψουμε οπουδήποτε κοντά σε ένα μικρόφωνο είναι πολύ πιθανό να καταστρέψει ολόκληρο το σύστημα διακυβέρνησής μας, αυτό είναι το αδύναμο και αποτυχημένο κράτος που έχουμε εδώ στη Γερμανία.
Η μονομαχία μεταξύ των κορυφαίων πολιτικών μας στη Θουριγγία ήταν σχεδόν απαρατήρητη, όπως άλλωστε αποδεικνύεται ότι είναι σχεδόν όλες οι πολιτικές συζητήσεις.
Ενώ ο Höcke θα μπορούσε να είχε αθωωθεί καλύτερα, η ερμηνεία του Voigt ήταν επίπεδη, ανέμπνευστη και βαθιά κοινότυπη.
Μετά την εκδήλωση, το CDU βγήκε στον Τύπο για να δηλώσει τη νίκη, αλλά οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι τηλεθεατές βρήκαν τον Höcke συνολικά πιο πειστικό, κάτι που είναι φυσικά ο πραγματικός λόγος που όλοι είπαν στον Voigt να αποφύγει την αντιπαράθεση.
Ο Voigt είναι έντονα δημοκρατικός και ως εκ τούτου εξαιρετικά σωστός για τα πάντα, αλλά με κάποιο τρόπο – και αυτό είναι πολύ άβολο να συζητηθεί – το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά δίκαιος και σωστός σε όλα τα πράγματα δεν εκδηλώνεται με την ικανότητα να νικήσει τα πολύ λανθασμένα και κακά επιχειρήματα των αντιπάλων του. Είναι πολύ περίεργο πώς λειτουργεί αυτό, ίσως κάποιος πρέπει να το εξετάσει.
Ενοχλημένος από αυτή την αποτυχία, ο Voigt ξεκίνησε να βρει άλλα μέσα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Αυτή την εβδομάδα, στο κοινοβούλιο του κρατιδίου της Θουριγγίας, έδωσε μια καταπληκτική ομιλία περιγράφοντας ένα σχέδιο πέντε σημείων για την προστασία της γερμανικής δημοκρατίας από αυτή την άλλη μεγάλη απειλή, το ελεύθερο και ανοιχτό διαδίκτυο:
Πώς προστατεύουμε λοιπόν τη δημοκρατία στον τομέα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Υπάρχουν πέντε προσεγγίσεις:
Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στην απαγόρευση των bots και να καταστήσουμε τη χρήση ψεύτικων προφίλ ποινικό αδίκημα.
Υπάρχει επίσης το ζήτημα της απαίτησης από τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα πραγματικά τους ονόματα, διότι η ελευθερία της έκφρασης δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από ψευδώνυμα.
Στη συνέχεια, υπάρχει το ερώτημα εάν πρέπει να δημιουργήσουμε ανακλητές άδειες κοινωνικών μέσων για κάθε χρήστη, έτσι ώστε οι επικίνδυνοι άνθρωποι να μην έχουν θέση στο διαδίκτυο.
Πρέπει να εξετάσουμε πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε τους αλγορίθμους, ώστε να μπορέσουμε να αναζωογονήσουμε την ποικιλλομορφία των απόψεων στα κοινωνικά δίκτυα.
Και πρέπει επίσης να βελτιώσουμε τις δεξιότητες των μέσων ενημέρωσης.
Παρά το γεγονός ότι ο Björn Höcke υποτίθεται ότι είναι ένας «λαϊκιστής αυταρχικός» που αντιτίθεται στην αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, δεν τον έχω ακούσει ποτέ να λέει κάτι τόσο τρελλό.
Ο Voigt, εν τω μεταξύ, είναι ένας κορυφαίος πολιτικός για την επίσημα «δημοκρατική» Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (ξέρετε ότι είναι δημοκρατικοί επειδή η λέξη είναι στο όνομά τους) και ονειρεύεται πραγματικά να απαιτήσει από τους Γερμανούς να αποκτήσουν κρατικές άδειες για άδεια να δημοσιεύσουν τις σκέψεις τους στο διαδίκτυο.
Επειδή το ρυθμιστικό καθεστώς του Voigt θα καταργήσει εντελώς την «ελευθερία της έκφρασης» στο διαδίκτυο, δεν είναι σαφές πώς η απαγόρευση των bots και της ψευδωνυμίας θα μπορούσε ποτέ να την υπερασπιστεί.
Γενικά μιλώντας, για να υπερασπιστεί κανείς ένα πράγμα, πρέπει πρώτα να υπάρχει.
Εξίσου περίεργη είναι η πεποίθηση του Voigt ότι οποιαδήποτε «ποικιλλομορφία απόψεων» θα επιβιώσει από το σύστημα αδειών κοινωνικών μέσων για να επωφεληθεί από τη ρύθμιση των αλγορίθμων των κοινωνικών μέσων.
Οι παρατηρήσεις του Voigt προκάλεσαν τεράστια αναστάτωση και ο άνδρας μπήκε στο Twitter για μια σύντομη στιγμή ελέγχου ζημιών:
Ο όρος "ανακλητές άδειες" επιλέχθηκε εσφαλμένα. Δεν είχε σκοπό να δώσει την εντύπωση ότι το κράτος θα έπρεπε να παραχωρήσει πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στους χρήστες. Αυτό που εννοούσε ήταν ότι όποιος παραβιάζει το νόμο θα απαγορευτεί. Το διαδίκτυο δεν πρέπει να είναι ένα βασίλειο απαλλαγμένο από νόμους.
Τι θλιβερός διπρόσωπος άνθρωπος, ο οποίος έρπεται φαντασιώνοντας όλο και πιο δρακόντειες καταπιέσεις για να εξαλείψει απόψεις που δεν του αρέσουν, και όταν ο κόσμος αντιδρά προσποιείται ότι ήταν ένα απλό ολίσθημα της γλώσσας και ότι εννοούσε σχεδόν το αντίθετο από αυτό που είπε αρχικά.
Όπως σημείωσα τον Φεβρουάριο, το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών έχει κηρύξει πόλεμο στην πολιτική αντιπολίτευση, ανακοινώνοντας ευρεία σχέδια για τον περιορισμό του λόγου, των ταξιδιών και της οικονομικής δραστηριότητας οποιουδήποτε θεωρείται ότι ανήκει στην «άκρα δεξιά», κάτι που είναι απλώς μια συκοφαντία για όποιον δεν του αρέσει η πολιτική στο κατεστημένο.
Ενώ αυτή η εκστρατεία έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις τόσο στο εξωτερικό όσο και εδώ στη Γερμανία, φαίνεται να έχει αλλάξει τους όρους της συζήτησης, φέρνοντας ακόμη πιο κατασταλτικά σχέδια στη σφαίρα του στοχασμού.
Ο Voigt είναι πολύ μικρός για να έχει καταλήξει μόνος του στο σχέδιο αδειοδότησης των κοινωνικών μέσων.
Αυτές είναι ιδέες που μαγειρεύονται στα παρασκήνια από ανίερα σμήνη δεξαμενών σκέψης και λομπίστες, αποφασισμένους να βρουν ένα μέσο για να απελευθερώσουν επιτέλους τη γερμανική δημοκρατία από τις ενοχλητικές απόψεις των γερμανών ψηφοφόρων.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!