Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

Τι κρύβεται πραγματικά πίσω από τη γενναιόδωρη πρόταση κατάπαυσης του πυρός του Πούτιν;




Andrew Korybko
15 Ιουνίου 2024




Ο πρόεδρος Πούτιν γνώριζε ότι θα απέρριπταν τους όρους της πρότασής του για κατάπαυση του πυρός, αλλά εξακολουθούσε να τους μοιράζεται δημοσίως προκειμένου να ρίξει την ευθύνη για την προβλέψιμη κλιμάκωση αυτού του καλοκαιριού στους ώμους τους.

Ο πρόεδρος Πούτιν σόκαρε φίλους και εχθρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μέχρι τώρα πεπεισμένοι ότι η Ρωσσία θέλει να καταλάβει όλη την Ουκρανία, μοιράζοντας μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός την Παρασκευή κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο υπουργείο Εξωτερικών. 



Οι όροι είναι απλοί: η Ουκρανία πρέπει να αποσυρθεί από τα διοικητικά σύνορα των τεσσάρων περιοχών που εντάχθηκαν στη Ρωσσία μετά τα δημοψηφίσματα του Σεπτεμβρίου 2022 και να δηλώσει ότι δεν θέλει πλέον να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. 
Μόλις γίνει αυτό, «θα παύσουμε αμέσως το πυρ και θα ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις», υποσχέθηκε.


Ωστόσο, υπάρχουν περισσότερα σε αυτό από ό, τι φαίνεται με την πρώτη ματιά, δεδομένου ότι η χρονική στιγμή ήρθε μια μέρα πριν από τις ελβετικές συνομιλίες στις οποίες η Ρωσσία αντιτίθεται έντονα για τους λόγους που εξηγήθηκαν εδώ


Η πρότασή του μοιράστηκε επίσης εν μέσω των αρχικών σινο-βραζιλιάνικων προσπαθειών για την οργάνωση μιας παράλληλης μη δυτικής ειρηνευτικής διαδικασίας που οι ίδιοι και η Ρωσσία ελπίζουν ότι θα κορυφωθεί σε μια συμφωνία στη σύνοδο κορυφής της G20 τον Νοέμβριο στο Ρίο. 


Ως εκ τούτου, ενώ δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνειά του, όπως έχουν ορισμένοι, είναι σαφές ότι σκόπευε να αποτρέψει το πρώτο και να υποστηρίξει το δεύτερο.


Όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα είχε επίσης κατά νου το ευρύτερο στρατιωτικό-στρατηγικό πλαίσιο μιας επικείμενης κλιμάκωσης κάποια στιγμή αυτό το καλοκαίρι που θα μπορούσε να συμβεί εάν τα μέλη του ΝΑΤΟ παρέμβουν συμβατικά στην Ουκρανία με το πρόσχημα της «υπεράσπισης» της σε περίπτωση ρωσικής προόδου στην πρώτη γραμμή. 


Εάν μια δύναμη εισβολής διασχίσει τον Δνείπερο και φαίνεται να απειλεί τις νέες περιοχές της Ρωσσίας, τότε είναι πιθανό ότι τα τακτικά πυρηνικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τα σταματήσουν ως έσχατη λύση στην αυτοάμυνα, δηλαδή στις συνεχιζόμενες ασκήσεις.


Λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα ότι αυτή η ακολουθία γεγονότων θα μπορούσε σύντομα να ξεδιπλωθεί και αναγνωρίζοντας ότι όλα θα μπορούσαν στη συνέχεια να εξελιχθούν στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το συμπληρωματικό κίνητρο του προέδρου Πούτιν για να μοιραστεί την πρότασή του για κατάπαυση του πυρός αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν να αποτρέψει αυτό το σενάριο.


Εάν η Ουκρανία συμμορφωνόταν με τα αιτήματά του, τότε δεν θα υπήρχε λόγος να συνεχιστεί η στρατιωτική φάση της ειδικής επιχείρησης, δεδομένου ότι θα είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να επικεντρωθεί αποκλειστικά σε διπλωματικά μέσα για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας του.


Παρ' όλα αυτά, ήταν επίσης προβλέψιμο ότι αυτοί οι γενναιόδωροι όροι θα ήταν απαράδεκτοι για την Ουκρανία και ειδικά για τους δυτικούς επικυρίαρχους της, καθώς ισοδυναμούν με την αναγνώριση των νέων συνόρων της Ρωσσίας, κάτι που και οι δύο έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θα κάνουν ποτέ. 


Είναι επίσης αδιανόητο ότι θα παραχωρήσουν στη Ρωσσία τον έλεγχο των πολυπληθών ομώνυμων πόλεων της Χερσώνας και της Ζαπορόζιε, καθώς και των εδαφών αυτών των περιοχών δυτικά του Δνείπερου, το τελευταίο από τα οποία θα ήταν δύσκολο να κρατηθεί, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται από τη Μόσχα ως δικό της.


Ο πρόεδρος Πούτιν γνώριζε ότι θα απέρριπταν τους όρους της πρότασής του για κατάπαυση του πυρός, αλλά εξακολουθούσε να τους μοιράζεται δημοσίως προκειμένου να ρίξει την ευθύνη για την προβλέψιμη κλιμάκωση αυτού του καλοκαιριού στους ώμους τους. 


Αυτή η διορατικότητα υποδηλώνει ότι είναι θανάσιμα σοβαρός για τη χρήση τακτικών πυρηνικών ως έσχατη λύση στην αυτοάμυνα εάν μια δύναμη εισβολής του ΝΑΤΟ διασχίσει τον Δνείπερο σε περίπτωση ρωσικής ανακάλυψης στις πρώτες γραμμές. 


Ακόμη και αν παραμείνουν δυτικά του ποταμού, η Ρωσσία θα μπορούσε να χτυπήσει συμβατικά μερικά από αυτά για να στείλει ένα μήνυμα.


Αυτό το σενάριο κλιμάκωσης, το οποίο θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν η Ουκρανία και η Δύση συμμορφωθούν με τους ελάχιστους όρους της Ρωσσίας για ειρηνευτικές συνομιλίες


Είναι πολύ γενναιόδωρες, δεδομένου ότι δεν αφορούν την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση, αν και η Ρωσσία πιθανότατα αναμένει να προωθήσει αυτούς τους στόχους με διπλωματικά μέσα. 


Ακόμη κι έτσι, γνωρίζει επίσης ότι μπορεί να μην τα επιτύχει πλήρως (αν όχι καθόλου), αλλά τουλάχιστον θα είχε κάνει αυτά τα δύο να αναγνωρίσουν τα νέα σύνορά της και η Ουκρανία να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για το ΝΑΤΟ.


Ο Ρώσσος ηγέτης δεν είναι πλέον αφελής, όπως παραδέχτηκε ειλικρινά ότι ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο και ως εκ τούτου γνωρίζει ότι οποιαδήποτε κορεατική ανακωχή θα αγόραζε χρόνο και στις δύο πλευρές για να επανεξοπλιστούν πριν από την πιθανή επανάληψη της σύγκρουσης, αλλά είναι προετοιμασμένος για αυτό το ενδεχόμενο, εάν δεν επιτευχθεί συνολική ειρήνη κατά τη διάρκεια των συνομιλιών. 


Η Ουκρανία και η Δύση το γνωρίζουν επίσης αυτό, το οποίο είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο δεν θα συμμορφωθούν με τους όρους του, δεδομένου ότι θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου των εχθροπραξιών, εάν η Ρωσσία κερδίσει τόσο πολύ έδαφος.


Κατά συνέπεια, τα στρατιωτικά μέσα είναι ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου η Ρωσσία θα επιτύχει τον ελάχιστο πολιτικό στόχο της στην ειδική επιχείρηση να κάνει αυτούς τους δύο να αναγνωρίσουν τα νέα σύνορά της, αλλά θα ήταν απρόθυμη να σταματήσει τότε, ακόμη και αν αυτό επιτευχθεί μετά από όλα τα έξοδα που θα πλήρωνε για να φτάσει σε αυτό το σημείο. 


Ο πρόεδρος Πούτιν δεν θα μπορούσε να συμφωνήσει να παγώσει τη σύγκρουση χωρίς να επιτύχει ορισμένους από τους στόχους ασφαλείας του, ακόμη και αν είναι μόνο η Ουκρανία που εγκαταλείπει επιφανειακά τα σχέδιά της για το ΝΑΤΟ ενώ παραμένει άτυπο μέλος του μπλοκ.


Ειλικρινά, η Ουκρανία και η Δύση έχουν περισσότερα να κερδίσουν αποδεχόμενες τους γενναιόδωρους όρους κατάπαυσης του πυρός του προέδρου Πούτιν και στη συνέχεια διπλασιάζοντας τη στρατιωτικοποίησή τους, ανεξάρτητα από την πιθανή επανάληψη της σύγκρουσης, παρά συνεχίζοντας να αγωνίζονται μάταια για να απομακρύνουν τη Ρωσσία από το έδαφος που το Κίεβο διεκδικεί ως δικό του. 


Οι στρατιωτικές-στρατηγικές τάσεις είναι εξ ολοκλήρου υπέρ της Ρωσσίας λόγω της νίκης της επί του ΝΑΤΟ στον «αγώνα της επιμελητείας» / «πόλεμο φθοράς», οπότε είναι απολύτως λογικό για το μπλοκ να καλέσει ένα time-out για να επανεξοπλιστεί.


Ακόμη και αν αποφασίσουν κατά ενός δεύτερου γύρου εχθροπραξιών, η Ουκρανία μπορεί ακόμα να εξοπλιστεί μέχρι τα δόντια και να έχει αρκετό χρόνο για να εκπαιδεύσει τα στρατεύματά της για τη λειτουργία εξελιγμένων οπλικών συστημάτων, ενώ οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να εξοπλίσουν περαιτέρω τους Ασιάτες συμμάχους τους στο πλαίσιο των αντικινεζικών προσπαθειών ανάσχεσης. 


Το πρόβλημα από την πλευρά τους, ωστόσο, είναι ότι αυτό απαιτεί πρώτα να αναγνωρίσουν σιωπηρά ότι απέτυχαν να νικήσουν στρατηγικά τη Ρωσσία, όπως υποσχέθηκαν ότι θα έκαναν, καθώς και να αναγνωρίσουν τα νέα σύνορά της.


Και οι δύο είναι πολιτικά απαράδεκτοι, οπότε θα προτιμούσαν να συνεχίσουν να πολεμούν μάταια για χάρη της διάσωσης της φήμης τους, ακόμη και με κίνδυνο να οδηγηθούν όλα στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. 


Οι μόνες συνθήκες υπό τις οποίες θα σταματήσουν είναι αν επιτύχουν κάτι συμβολικό που μπορεί στη συνέχεια να περιστραφεί ως στρατηγική νίκη. 


Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της επίσημης εισόδου των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και της επακόλουθης de facto ένταξης της χώρας στο μπλοκ, για παράδειγμα, ακόμη και αν το Κίεβο χάσει περισσότερα εδάφη στη διαδικασία.


Αυτό που είναι πιο σημαντικό για αυτούς είναι η οπτική της νίκης, ακόμα κι αν είναι τελικά πύρρειος μετά το τεράστιο στρατιωτικό, οικονομικό και ευκαιριακό κόστος που θα έχει καταβληθεί για την επιδίωξή της. 


Δεδομένου ότι ο στρατηγικός στόχος τους να νικήσουν τη Ρωσσία είναι ανέφικτος, είναι τώρα απελπισμένοι τουλάχιστον να κάνουν να φαίνεται ότι έχουν επιτύχει έναν από τους πολιτικούς τους στόχους πριν συμφωνήσουν να τερματίσουν αυτόν τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων. 


Αυτοί οι υπολογισμοί είναι πολύ επικίνδυνοι, δεδομένου ότι υποδηλώνουν ότι η Δύση θα διακινδυνεύσει πράγματι τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να το επιτύχει.



ΣΧΟΛΙΑ:

Άρεσε στον Andrew Korybko

Εξαιρετικ;o, Andrew. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Πολλοί οικονομολόγοι, ακόμη και ο διευθύνων σύμβουλος της Chase Manhattan Bank, Jamie Dimon, προβλέπουν μια επικείμενη κατάρρευση της οικονομίας των ΗΠΑ. Με ένα χρέος 34 τρισεκατομμυρίων δολαρίων να αυξάνεται ραγδαία, τον πληθωρισμό, το ρεκόρ υψηλού προσωπικού χρέους, μια υποδομή που καταρρέει, ένα αξιοθρήνητο εκπαιδευτικό σύστημα και βαθιές διαιρέσεις πολιτικά και πολιτιστικά σε όλες τις ΗΠΑ, η σημερινή πορεία των ΗΠΑ δεν είναι βιώσιμη. Ελπίζω ότι αυτό το σενάριο θα συμβεί και όχι πολύ σύντομα. Οι ΗΠΑ απλά δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσουν 800 στρατιωτικές βάσεις σε περίπου 80 χώρες, τεράστιους στόλους σε όλους τους ωκεανούς και το τεράστιο τίμημα της συνέχισης του πολέμου στην Ουκρανία.


Απάντηση
Andrew KorybkoΙουν 15Συγγραφέας

Δεν παίρνω πλέον στα σοβαρά τέτοιες προβλέψεις αφού διάβασα εκατοντάδες από αυτές την τελευταία δεκαετία, αλλά ούτε μία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Δεν αρνούμαι ότι οι ΗΠΑ έχουν πολύ σοβαρές διαρθρωτικές αδυναμίες, αλλά παρ' όλα αυτά φαίνεται να διατηρούν την οικονομική τους σταθερότητα παρά αυτές.
Ως εκ τούτου, δεν αναμένω καμία επικείμενη κατάρρευση της οικονομίας των ΗΠΑ και έτσι δεν την ενσωματώνω στις αναλύσεις μου για αυτόν τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων.





ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!