Το είδωλο της Αριστεράς: ο «μισητής του Θεού» Καρλ Μαρξ

Συμβολική εικόνα Karl Marx / AI / Report24.news

Στον πολιτιστικό μαρξισμό, ο οποίος ήθελε να νομιμοποιήσει -επίσης πολιτικά - την αντιστροφή των αξιών σε μία νέα ηθική κουλτούρα, την ανατροπή της βιολογίας, της σεξολογίας και της θρησκείας, υπάρχουν αντιχριστιανικοί πρωταγωνιστές. 

Πρώτα απ' όλα, το είδωλο των Αριστερών και «μισητής του Θεού» Καρλ Μαρξ.

Από τον Guido Grandt (gugramediaverlag)

Με τον Διαφωτισμό και τον ορθολογισμό, ο αθεϊσμός σήκωσε κεφάλι με τη μορφή του κομμουνισμού, ο οποίος τοποθετήθηκε πολιτικά προς τα αριστερά.

Από θρησκευτική άποψη, επομένως, από την «κακή» πλευρά.

Ιστορικά, οι επαναστάτες κάθονταν πάντα στα αριστερά, δηλαδή εκείνοι που ήθελαν την ανατροπή της μοναρχίας ή ήθελαν να αντικαταστήσουν τη δημιουργία και την τάξη του Θεού με τις δικές τους άθεες μορφές κοινωνίας και ηθικούς νόμους, και μερικές φορές αγωνίζονται για μια ανατροπή ή μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία και τον άνθρωπο. 

Κατά συνέπεια, τα σοσιαλδημοκρατικά, σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα κάθονταν πάντα στα αριστερά.1

Σοσιαλιστές, κομμουνιστές αρνητές του Θεού

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός είναι ότι οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής ιδεολογίας ήταν όλοι αρνητές του Θεού και μισητές του Θεού. 

Δηλαδή ο Καρλ Μαρξ (1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος, οικονομολόγος, κοινωνικός θεωρητικός, ιστορικός και πολιτικός δημοσιογράφος),

Φρίντριχ Ένγκελς (1820-1895, Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνικός θεωρητικός, ιστορικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας και κομμουνιστής επαναστάτης) και Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν (1870-1924, Ρώσσος πολιτικός, κομμουνιστής επαναστάτης, μαρξιστής θεωρητικός, πρόεδρος των Μπολσεβίκων, επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρωσσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (ΣΟΣΔ) και αργότερα της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (Σοβιετική Ένωση).

Για παράδειγμα, το κρατικό δόγμα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν αθεϊστικό και η άσκηση της θρησκείας απαγορεύτηκε προσωρινά ή περιορίστηκε αυστηρά από το κράτος. 

Το 1920, το 90% του πληθυσμού εξακολουθούσε να ανήκει στη Ρωσσική Ορθόδοξη Εκκλησία, το 1940 μόνο λιγώτερο από το 30%. 

Πολλοί πιστοί αντιμετωπίστηκαν με εχθρότητα και παρενοχλήθηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν ή εξορίστηκαν στη Σιβηρία.2

Η κήρυξη πολέμου του Καρλ Μαρξ στον Θεό

Καρλ Μαρξ, κάποτε πιστός χριστιανός3, ο οποίος ανέπτυξε την κοινωνική και οικονομική θεωρία του μαρξισμού μαζί με τον Φρίντριχ Ένγκελς, ήταν σατανιστής μετά την αποστασία του! Δεν χρειαζόταν να είσαι μέλος κάποιας τέτοιας αίρεσης για να είσαι σατανιστής. Περισσότερα για αυτό αργότερα ...

Ο Μαρξ, σε κάθε περίπτωση, ήταν εν μέρει υπεύθυνος για εκατομμύρια θανάτους σε ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα υπό το πρόσχημα της στενόμυαλης οικονομίας, των ριζοσπαστικών ιδεών της ταξικής πάλης και της βίαιης επανάστασης και της διάδοσης αθεϊστικών απόψεων που οδήγησαν σε διώξεις και δικτατορία.

Στο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος του 1848 μπορεί να διαβαστεί για όλους:

«Ο κομμουνισμός, ωστόσο, καταργεί τις αιώνιες αλήθειες, καταργεί τη θρησκεία, την ηθική, αντί να την αναδιαμορφώνει, έρχεται έτσι σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες ιστορικές εξελίξεις (...) (Οι κομμουνιστές) δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω της βίαιης ανατροπής κάθε προηγούμενης κοινωνικής τάξης».4

Τελικά, ο «διαλεκτικός υλισμός» που δημιούργησαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς ήταν και είναι μια ουτοπία μιας αταξικής κοινωνίας και μια κήρυξη πολέμου στο Θεό, την πίστη και την Εκκλησία.

Ο Καρλ Μαρξ δεν ήταν σε καμμία περίπτωση ο φιλάνθρωπος και ανιδιοτελής αγωνιστής μιας αταξικής κοινωνίας για τους φτωχούς και αβοήθητους, όπως τον παρουσιάζουν οι «μαθητές» του. Αντίθετα, ήταν ένα απάνθρωπο πνεύμα με μια αυτοκαταστροφική, εγωμανή, δαιμονική πλευρά στη φύση του.5 

Και μισούσε τον Θεό!

Ήδη στη διατριβή του «Διαφορά Δημοκρατικής και Επικούρειας Φυσικής Φιλοσοφίας» δήλωσε: «Με μια λέξη, μισώ όλους και κάθε Θεό» (Πρόλογος).6

Ο «Σατανιστής» Καρλ Μαρξ

Σύμφωνα με τον Richard Wurmbrand, συγγραφέα του "The Other Face of Karl Marx", ο Μαρξ αγκάλιασε τον σατανισμό μετά από μια εσωτερική κρίση, απομακρύνθηκε από το εβραϊκό και χριστιανικό αποτύπωμα του πατρικού σπιτιού και τα έργα του αντανακλούσαν το μίσος του για τον Θεό.7

Στο ποίημά του «Η χλωμή κοπέλλα», για παράδειγμα, ο Μαρξ έγραψε: «Έτσι έχω χάσει τον ουρανό, το ξέρω ακριβώς. Η ψυχή μου, κάποτε του Θεού, τώρα προορίζεται για την κόλαση». 8 

Στην «Απελπισμένη προσευχή»: «Ένας Θεός έχει πάρει τα πάντα μακριά από μένα, Κυλιόμενος στην κατάρα της μοίρας και του ζυγού, Χάνοντας τους κόσμους Του – τα πάντα – τα πάντα! Ένα πράγμα παρέμεινε, η εκδίκηση παρέμεινε μαζί μου! Στον εαυτό μου θα εκδικηθώ περήφανα, στο ον που είναι ενθρονισμένο εκεί πάνω...»9

Σε ένα άλλο ποίημα, ο Μαρξ ονειρευόταν να καταστρέψει τον κόσμο που δημιούργησε ο Θεός: «Μπορώ να περπατήσω σαν θεός. Να βαδίσω θριαμβευτικά μέσα από το βασίλειο των ερειπίων Του, Κάθε λέξη είναι κάρβουνα και εμπόριο. Το στήθος μου σαν το στήθος του Δημιουργού».10

Αυτό το αξίωμα υπενθυμίζει τα λόγια του Εωσφόρου: «Θα αναληφθώ στον ουρανό και θα υψώσω το θρόνο μου πάνω από τα αστέρια του Θεού» (Ησαΐας 14:13).

Κάτι άλλο τράβηξε την προσοχή των «γνωστών»: ο Μαρξ έγραψε το έργο «Ουλανέμ».

Ο τίτλος είναι ένας αναγραμματισμός του Εμμανουήλ, το βιβλικό όνομα για τον Ιησού, που σημαίνει «ο Θεός μαζί μας» στα εβραϊκά. Ο Richard Wurmbrand έγραψε:

«Είναι χαρακτηριστικό ότι το "Oulanem" είναι μια διαστρέβλωση ενός ιερού ονόματος (...) Η διαστροφή των αγίων ονομάτων είναι μέρος των σατανικών μαζών».11 Έτσι ακριβώς είναι!

Ο Wurmbrand συνεχίζει: «Και τώρα ακούστε πρώτα την παράξενη ομολογία που κάνει ο Μαρξ στο ποίημά του "Ο Μουσικός":

«Τι, τι! Μαχαιρώνω, τρυπώ το σπαθί στην ψυχή σου χωρίς φταίξιμο,

ο Θεός δεν το ξέρει, ο Θεός δεν νοιάζεται για την τέχνη, Ρίχνεται στο κεφάλι του κολασμένου ατμού, Μέχρι να ξετρελλαθεί ο εγκέφαλος, Μέχρι να μεταμορφωθεί η καρδιά, την έχω ανταλλάξει ζωντανή από τον μαύρο άνθρωπο! Χτυπάει τον ρυθμό για μένα, κιμωλία τα σημάδια...»12

Αυτές οι γραμμές αποκτούν νόημα όταν κάποιος γνωρίζει ότι στις τελετουργίες της ανώτερης αφιέρωσης στη λατρεία του διαβόλου, ένα μαγεμένο σπαθί πωλείται στον υποψήφιο, το οποίο εξασφαλίζει επιτυχία. Πληρώνει γι' αυτό υπογράφοντας έναν όρκο με αίμα από τις φλέβες του ότι η ψυχή του θα ανήκει στον διάβολο μετά θάνατον».13

Κατάργηση της θρησκείας

Ο Μαρξ είπε επίσης: «Η κατάργηση της θρησκείας ως απατηλής ευτυχίας του λαού είναι το αίτημα για την πραγματική ευτυχία του. Πρέπει να εγκαταλείψει την ψευδαίσθηση για την κατάστασή της, η οποία χρειάζεται την ψευδαίσθηση. 

Η κριτική της θρησκείας είναι επομένως στο μικρόβιο η κριτική της κοιλάδας των δακρύων, της οποίας η θρησκεία είναι το φωτοστέφανο.14

Στο τέλος, ο Μαρξ στράφηκε εναντίον της θρησκείας επειδή εμπόδιζε την εκπλήρωση του κομμουνιστικού ιδεώδους και επίσης ομολόγησε ότι ήταν ο «μεγαλύτερος μισητής του λεγόμενου θετικού»! Στάθηκε ως επαναστάτης στο όνομα του Σατανά ενάντια στην κοινωνία.15

Κατά συνέπεια, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι δεκαετίες αργότερα, το 1871, όταν ξέσπασε η κομμουνιστική επανάσταση στο Παρίσι, η Κομμουνάρος Φλουρέντε δήλωσε: «Ο εχθρός μας είναι ο Θεός. Το μίσος για τον Θεό είναι η αρχή της σοφίας».16

Αυτό ήταν εντελώς στο πνεύμα του Μαρξ, ο οποίος αγωνίστηκε για την πλήρη κατάργηση του Θεού και της λατρείας του. 

Ο συμπολεμιστής του Φρίντριχ Ένγκελς συμμετείχε επίσης στην κατάργηση κάθε θρησκείας και ηθικής.17

«Σατανάς ο Μέγας»

Είναι ενδιαφέρον σε αυτό το πλαίσιο ότι οι σατανιστικές ιδέες διαδόθηκαν επίσης στην οικογένεια του Μαρξ. 

Για παράδειγμα, η αγαπημένη του κόρη Jenny Julia Eleanor παντρεύτηκε τον Άγγλο σοσιαλιστή και ελεύθερο στοχαστή Edward Bibbins Aveling με τη συγκατάθεσή του. 

Έδωσε διαλέξεις για θέματα όπως «Η κακία του Θεού». Σε αυτό, προσπάθησε να αποδείξει ότι ο Θεός ήταν «υπέρμαχος της πολυγαμίας και υποκινούμενης κλοπής». Υποστήριξε το δικαίωμα στη βλασφημία.18

Στους κύκλους στους οποίους έμεινε ο Aveling, διαβάζονταν ποιήματα όπως αυτά:

«Αχαλίνωτος και τολμηρός θα ανέβουν οι στίχοι μου σε σένα, ω Σατανά, βασιλιά του συμποσίου. Μακριά από το ράντισμα σου, ω ιερέα, και το ψέμα σου, γιατί ο Σατανάς, ω ιερέα, δεν θα σταθεί ποτέ πίσω σου. Η πνοή σου, ω Σατανά, εμπνέει τους στίχους μου, όταν αψηφώ τους θεούς από το στήθος μου. Των ιερέων βασιλιάδων και των απάνθρωπων βασιλιάδων. Δική σου είναι η αστραπή που κάνει τα μυαλά να τρέμουν. Ω ψυχή που περιπλανιέται μακριά από το ίσιο μονοπάτι, ο Σατανάς είναι φιλεύσπλαχνος. Κοίτα Heloise!

Καθώς ο ανεμοστρόβιλος ξεδιπλώνει τα φτερά του, περνάει, ω άνθρωποι, ο Σατανάς ο Μέγας!

Χαίρε στη διάνοια, τον μεγάλο δικαιωτή! Αγιασμένο θα θυμίαμα και όρκοι θα ανεβαίνουν σε σένα. Εκθρόνισες τον θεό του ιερέα».19

Το μίσος του Μαρξ για τον Θεό, τη χριστιανική πίστη και την εκκλησία και οι προσπάθειές του να «επανεκτιμήσει» την κοινωνία περιλαμβάνουν επίσης τον αγώνα του ενάντια στην οικογένεια. 

Είπε κάποτε: «Το μυστικό της Αγίας Οικογένειας είναι η επίγεια οικογένεια. Για να εξαφανιστούν οι πρώτες, οι δεύτερες πρέπει να καταστραφούν θεωρητικά και πρακτικά».20

Αλλά τίποτα από αυτά δεν ακούγεται δημόσια από τους αριστερούς, τους Πράσινους, τους Σοσιαλιστές και τους Κομμουνιστές, οι οποίοι αποτίουν φόρο τιμής στην απειλητική ιδεολογία του Μαρξ!

Μπορείτε να βρείτε βιβλία του Guido Grandt στη διεύθυνση: gugramediaverlag.wordpress.com

Αναφορές

1 https://weltgeschehen.info/was-bedeutet-links-und-rechts-im-sinne-gottes/

2 Siehe unter anderem: Partei und Kirchen im frühen Sowjetstaat: die Protokolle der Antireligiösen Kommission beim Zentralkomitee der Russischen Kommunistischen Partei (Bol’seviki) 1922-1929. In Übersetzung herausgegeben von Ludwig Steindorff. Berlin, Hamburg, Münster, 2007Efraim Briem: Kommunismus und Religion in der Sowjetunion: Ein Ideenkampf. Basel: Friedrich Reinhardt, 1948///Daniel Peris: Storming the heavens: the Soviet League of the Militant Godless. Ithaca, New York, 1998

3 Richard Wurmbrand: Das andere Gesicht des Karl Marx, Kreuzlingen 1993 (8. Auflage), Originalausgabe: Marx: Prophet of Darkness, Marshall Pickering, 1986, S. 12

4 Marx-Engels-Gesamtausgabe (MEG), Band 1, S. 182, 183

5 Vgl. dazu: https://www.epochtimes.de/politik/deutschland/karl-marx-war-ein-bekennender-satanist-meine-seele-die-einst-gott-gehoerte-ist-nun-fuer-die-hoelle-bestimmt-a2436767.html

6 https://weltgeschehen.info/was-bedeutet-links-und-rechts-im-sinne-gottes/

7 https://www.epochtimes.de/politik/deutschland/karl-marx-war-ein-bekennender-satanist-meine-seele-die-einst-gott-gehoerte-ist-nun-fuer-die-hoelle-bestimmt-a2436767.html

8 https://www.epochtimes.de/politik/deutschland/karl-marx-war-ein-bekennender-satanist-meine-seele-die-einst-gott-gehoerte-ist-nun-fuer-die-hoelle-bestimmt-a2436767.html

9 Joachim Fest/Wolf Jobst Siedler (Hrsg): Karl Marx Frühschriften, Klassiker des modernen Denkens (https://www.epochtimes.de/politik/deutschland/karl-marx-war-ein-bekennender-satanist-meine-seele-die-einst-gott-gehoerte-ist-nun-fuer-die-hoelle-bestimmt-a2436767.html)

10 Zitiert in „Deutsche Tagespost“ v.31. 12. 1982

11 Richard Wurmbrand: Das andere Gesicht des Karl Marx, Kreuzlingen 1993 (8. Auflage), Originalausgabe: Marx: Prophet of Darkness, Marshall Pickering, 1986, S. 15

12 Karl Marx: Spielmann, ebd., S. 57-58

13 Richard Wurmbrand: Das andere Gesicht des Karl Marx, Kreuzlingen 1993 (8. Auflage), Originalausgabe: Marx: Prophet of Darkness, Marshall Pickering, 1986, S. 15

14 Karl Marx und Friedrich Engels: Zur Kritik der Hegel- sehen Rechtsphilosophie, MEGA, I, i (1), S. 607-608

15 Richard Wurmbrand: Das andere Gesicht des Karl Marx, Kreuzlingen 1993 (8. Auflage), Originalausgabe: Marx: Prophet of Darkness, Marshall Pickering, 1986, S. 17, 22///Nach B. Brecht: Works (Werke), in 8 Bänden, Bd. I, Frankfurt 1979, S. 651

16 Charles Boyer: The Philosophy of Communism (Die Philosophie des Kommunismus), 10. The Political Atheism of Communism (Der politische Atheismus des Kommunismus), von Igino Giordani, Fordham University Press, New York 1952, S. 134

17 Karl Marx und Friedrich Engels: Selected Works (Ausgewählte Werke), Lawrence and Wishart, London 1958, S. 52

18  Chushichi Tsuzuki: The Life of Eleonor Marx (Das Leben von Eleonor Marx ) Clarendon Press, Oxford 1967, S. 85

19 Frederick Tatford: The Prince of Darkness (Der Fürst der Finsternis), Bible & Advent Testimony Movement, Eastbourne 1967

20 Marx-Engels-Gesamtausgabe, Band 3, S. 6

ΠΗΓΗ: Das Idol der Linken: der „Gotteshasser“ Karl Marx (report24.news)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ