ΑΛΛΟΚΟΤΟ: Ο φόβος της απερήμωσης αντικαθίσταται από τον πανικό για το πρασίνισμα του πλανήτη λόγω της αύξησης του CO2

Εκτός από το φόβο των ιών, είτε από πουλιά, πιθήκους ή νυχτερίδες, ο φόβος για ο,τιδήποτε έχει να κάνει με το κλίμα είναι επίσης δημοφιλής.

Είστε απόλυτα ευέλικτοι.

Περισσότερες έρημοι – φόβος, λιγώτερες έρημοι και περισσότερο πράσινο – επίσης φόβος.

Κατά τ' άλλα απολύτως ...κατανοητό στην "επι$τήμη του κλίματος".

21 Αυγούστου 2024

από τον Δρ Peter F. Mayer

Χρόνος ανάγνωσης: 4,8 λεπτά

Ένα άρθρο στο Bulletin of the Atomic Scientists αναλύει την αλλαγή των αντικειμένων φόβου. Η μετατόπιση της αφήγησης από την υπερβολική έρημο στην πολύ λίγη έρημο μόλις πρόσφατα ξεκίνησε. 

Τα δεδομένα από τους δορυφόρους, τα οποία δείχνουν αυξανόμενο πρασίνισμα του πλανήτη, δεν έχουν ακόμη φτάσει πραγματικά στους ιδεολόγους του κλίματος. Στις ερημικές περιοχές, έχει γίνει επίσης θερμότερο και ξηρότερο σε ορισμένες περιπτώσεις. Η υπερβόσκηση και οι κακές γεωργικές πρακτικές έχουν κάνει τα υπόλοιπα.

Οι πυρηνικοί φυσικοί γράφουν:

«Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες του κλίματος και οι οικολόγοι υπέθεταν ότι αυτός ο συνδυασμός αυξανόμενης μετεωρολογικής ξηρασίας και πίεσης από τις ανθρώπινες δραστηριότητες θα οδηγούσε σε μείωση της βλάστησης. Έχουν προειδοποιήσει συστηματικά για εκτεταμένη απερήμωση, η οποία έχει περιγραφεί από αξιωματούχους των Ηνωμένων Εθνών ως «η μεγαλύτερη οικολογική πρόκληση της εποχής μας».

«Η γη βράζει», όπως αρέσκεται να λέει ο αδαής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. 

Το TKP, από την άλλη πλευρά, έχει αναφερθεί αρκετές φορές στο επιστημονικά αποδεδειγμένο πρασίνισμα της γης.

Οι πυρηνικοί φυσικοί αναλύουν:

«Γίνεται όλο και πιο ζεστό και ξηρό στη νοτιοανατολική Αυστραλία. Οι ξηρασίες έχουν επιμηκυνθεί και οι θερμοκρασίες αυξάνονται τακτικά πάνω από 35 βαθμούς Κελσίου (95 βαθμούς F). Οι πυρκαγιές είναι στην ημερήσια διάταξη. Αλλά με κάποιο τρόπο τα δάση συνεχίζουν να μεγαλώνουν. Ένα από τα πιο ακραία και ευμετάβλητα οικοσυστήματα στη Γη αψηφά τη μετεωρολογία και γίνεται πιο πράσινο.

Και η Αυστραλία δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Από το αφρικανικό Σαχέλ μέχρι τις άνυδρες Δυτικές Ινδίες, από τις ερήμους της βόρειας Κίνας μέχρι τη νότια Αφρική – η ιστορία είναι η ίδια. «Στις περισσότερες ξηρές περιοχές του κόσμου, το πρασίνισμα λαμβάνει χώρα παρά την αυξανόμενη ξηρασία», λέει ο Jason Evans, ερευνητής για τον κύκλο του νερού στο Κέντρο Έρευνας για την Κλιματική Αλλαγή στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας.

Τι τρέχει; Οι πιο πρόσφατες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κύριος λόγος είναι η αύξηση κατά 50% των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα από την προβιομηχανική εποχή. Αυτό το αυξημένο C02 όχι μόνο οδηγεί στην κλιματική αλλαγή, αλλά επιταχύνει επίσης τη φωτοσύνθεση των φυτών. Επειδή τα φυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν το λιγοστό νερό πιο αποτελεσματικά, ο πλούσιος σε CO2 αέρας προάγει την ανάπτυξη της βλάστησης ακόμη και σε μερικά από τα πιο ξηρά μέρη." (βλ. 

Ανθισε η πιο άνυδρη έρημος του πλανήτη - dasarxeio.com)

Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός φυσικός για να το ξέρεις αυτό. Αρκεί ένας κηπουρός ή αγρότης να λειτουργεί θερμοκήπια. Η λίπανση με CO2 με περίπου δυόμισι φορές τη συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα, δηλαδή 1000 ppm συν/πλην στο θερμοκήπιο, παρέχει τις βέλτιστες συνθήκες ανάπτυξης και υψηλές αποδόσεις.

Σύμφωνα με τις τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις, το βέλτιστο εύρος για τα φυτά στην περιοχή είναι μεταξύ 1000 και 1400 ppm (0,1 έως 0,14% κατ 'όγκο). Το παρακάτω γράφημα δείχνει την περιεκτικότητα σε CO2 στην ατμόσφαιρα τα τελευταία 160 εκατομμύρια χρόνια.

Με την πάροδο του χρόνου, έχει αναπτυχθεί έλλειψη CO2. Κάτω από τα 150 ppm, η φυτική ζωή και επομένως και η ζωή μας σταματά. Στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 12.000 χρόνια, η γη ήταν ήδη κοντά στα 180 ppm. 

Ωστόσο, λόγω της επακόλουθης θέρμανσης, οι ωκεανοί απελευθέρωσαν ξανά CO2 στην ατμόσφαιρα και ευτυχώς συνεχίσαμε να προσπαθούμε από την αρχή της εκβιομηχάνισης να

Γιατί τα φυτά αισθάνονται πιο άνετα σε υψηλότερα επίπεδα CO2; 

Ποια είναι τα οφέλη των αγροτών ή των φυτωρίων που επιτυγχάνουν υψηλότερα επίπεδα CO2 εισάγοντας CO2 στα θερμοκήπια τους;

Περισσότερο CO2 στον αέρα σημαίνει επίσης περισσότερη υγρασία στο έδαφος.

Η κύρια αιτία απώλειας νερού στα φυτά είναι η διαπνοή, στην οποία τα στόματα ή οι πόροι στην κάτω πλευρά των φύλλων είναι ανοιχτά για να απορροφήσουν CO2. 

Με περισσότερο CO2, τα στόματα είναι ανοιχτά για μικρότερο χρονικό διάστημα, τα φύλλα χάνουν λιγότερο νερό και περισσότερη υγρασία παραμένει στο έδαφος. 

Η ταχύτερη απορρόφηση της απαιτούμενης ποσότητας CO2 οδηγεί σε ταχύτερη ανάπτυξη, καθώς και περισσότερη θερμότητα.

Υπάρχουν επίσης ισχυρισμοί που κυκλοφορούν ότι τα φυτά θα μπορούσαν επίσης να στραφούν σε οξυγόνο όταν πέσουν τα επίπεδα CO2. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι είναι κατασκευασμένα από άνθρακα. Η αντίδραση της φθοσύνθεσης είναι η ακόλουθη:

6 CO2 + 6 H2O + ☀️ → C6H12O6 + 6 O2

Έτσι, 6 μόρια CO2 και 6 μόρια νερού γίνονται ένα μόριο ζάχαρης συν 6 μόρια οξυγόνου (O2) μέσω φωτοσύνθεσης με ηλιακό φως. Αυτό στη συνέχεια παράγει κυτταρίνη, φλοιό δέντρων, ξύλο, φύλλα, ελαιόλαδο, φύτρο σιταριού και το λάδι τους και ούτω καθεξής. Εν ολίγοις: βιολογική ζωή.

Έτσι, αυτή τη στιγμή είμαστε επικίνδυνα κοντά στο ελάχιστο για ζωή στη Γη. Αναρωτιέστε πού πήγε το CO2; Εκατομμύρια χρόνια το έχουν κάνει να εξαφανιστεί στα βάθη όπως ο άνθρακας ή το πετρέλαιο. Τα κοράλλια, τα στρείδια και τα μύδια το έχουν μετατρέψει σε ασβέστη και ασβεστόλιθο (CaCO3). Στην παραγωγή τσιμέντου, για παράδειγμα, όταν μια βάση 60 τόνων για μια ανεμογεννήτρια σκυροδετείται, απελευθερώνεται ξανά από την αντίδραση CaCO3 → CaO + CO2.

Εδώ είναι ένα σύντομο βίντεο από τον έμπειρο μετεωρολόγο John Shewchuk, ο οποίος δείχνει γιατί περισσότερο CO2 είναι καλό για τη ζωή στη Γη:

ΠΗΓΗ: Skurril: Angst vor Wüstenbildung wird ersetzt durch Panik vor Begrünung durch mehr CO2 (tkp.at)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Η βροχή που έπεσε μετά από χρόνια στην Ατακάμα στη Χιλή προκάλεσε έκρηξη εμφάνισης πολύχρωμων φυτών
Ανθισε η πιο άνυδρη έρημος του πλανήτη - dasarxeio.com

Η ολάνθιστη έρημος Ατακάμα, Χιλή