“Αυτός ο κόσμος τσακίζει τους ανθρώπους και στο μέρος που τσακίζονται εμφανίζεται ένα ράγισμα.
Κι όσοι αρνούνται να τσακιστούν, αυτούς ο κόσμος τους σκοτώνει».
«Σκοτώνει χωρίς να λογαριάζει τους πολύ γενναίους, τους πολύ δυνατούς και τους πολύ ρομαντικούς. ΄Αν δεν είστε από αυτούς θα σας σκοτώσει επίσης.
Όμως τότε θα αφήσει τον χρόνο να κάνει την δουλειά του».
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του.
«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του.
Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς.
΄Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη.
Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι, ή ένα σπίτι φίλων σου, ή δικό σου».
«Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.
Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».
Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ (ΜΑΣ)...αγαπητέ..!
ΑπάντησηΔιαγραφή