Jørund 'Viktoria' Alme, ένας Σουηδός που πιστεύει ότι είναι παράλυτη γυναίκα
(LifeSiteNews) - Σχεδόν πριν από δέκα χρόνια, έγραψα μια στήλη σε αυτόν τον χώρο σχετικά με το φαινόμενο των λεγόμενων "transabled" - ανθρώπων που προσδιορίζονται ως ακρωτηριασμένοι ή πάσχουν από μια ψυχική ασθένεια που τους κάνει να απεχθάνονται ένα από τα υγιή άκρα τους.
Το 2022, ένα υψηλού προφίλ (υποτιθέμενο) παράδειγμα αυτού προέκυψε όταν ένας 53χρονος υγιής, μη ανάπηρος Νορβηγός άνδρας άρχισε να αναγνωρίζεται ως γυναίκα παράλυτη από τη μέση και κάτω και ανέβηκε σε αναπηρικό καροτσάκι για να δώσει συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης.
Εκείνοι που βρήκαν τους ισχυρισμούς του κάπως ύποπτους βρέθηκαν κάπως σε δίλημμα – ποιος από τους ισχυρισμούς του, τελικά, είναι πιο γελοίος – ότι είναι γυναίκα ή ότι είναι παράλυτος;
Ο πολιτισμός μας έχει αποδεχθεί ότι εκείνος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι γυναίκα και όλοι εμείς θα πρέπει να γνέφουμε καταφατικά ως απάντηση.
«Ω! Μα πόσο γενναία είναι!», θα πρέπει να πούμε όλοι μαζί, καθώς η πιστή σύζυγός του τον σπρώχνει μακριά από τις κάμερες στο αναπηρικό καροτσάκι του. «Όχι, όχι η σύζυγος. Το άλλο».
Ένα πιο ζοφερό αλλά όχι λιγώτερο ενοχλητικό προφίλ δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το National Post με τίτλο «Άνδρας από το Κεμπέκ ακρωτηρίασε δύο υγιή δάχτυλα για να ανακουφίσει τη «δυσφορία ακεραιότητας του σώματος».
Είναι μια θλιβερή ιστορία.
Ο νεαρός είπε ότι είχε «ενοχλητικές σκέψεις για το τέταρτο και το πέμπτο δάχτυλο του αριστερού του χεριού, την αίσθηση ότι δεν ήταν δικά του, ότι δεν ανήκαν στο σώμα του» από τότε που ήταν παιδί και είχε ακόμη και εφιάλτες σχετικά.
Φαντασιωνόταν, μάλιστα, να τα κόψει ο ίδιος.
Από την ανάρτηση:
Αντ' αυτού, ένας χειρουργός στο τοπικό νοσοκομείο συμφώνησε σε έναν εκλεκτικό ακρωτηριασμό σε αυτό που ονομάζεται η πρώτη περιγραφείσα περίπτωση «ακρωτηριασμού δεικτών» για δυσφορία σωματικής ακεραιότητας ή BID, μια σπάνια και πολύπλοκη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονη επιθυμία ακρωτηριασμού ενός απόλυτα υγιούς μέρους του σώματος, όπως ένα χέρι ή ένα πόδι.
Η υπόθεση του Κεμπέκ αφορούσε έναν αμφιδέξιο 20χρονο, του οποίου οι προσπάθειες για «μη επεμβατική» ανακούφιση, συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας, των αντικαταθλιπτικών τύπου Prozac και της θεραπείας έκθεσης, αύξησαν μόνο την αγωνία του.
Αυτό που είναι σημαντικό για αυτή την περίπτωση είναι ο τρόπος με τον οποίο περιγράφηκε από τη Δρ Nadia Nadeau του τμήματος ψυχιατρικής στο Université Laval σε μια μελέτη περίπτωσης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Clinical Case Reports.
Η Nadeau περιγράφει την ψυχική και συναισθηματική δυσφορία του νεαρού άνδρα και σημειώνει ότι αυτή η δυσφορία προφανώς σταμάτησε μετά τον «εκλεκτικό ακρωτηριασμό» και ότι «ήταν σε θέση να συνεχίσει τη ζωή που οραματίστηκε ως πλήρες ανθρώπινο ον χωρίς αυτά τα δύο δάχτυλα να τον ενοχλούν». Ένα μήνα μετά την επέμβαση, δεν είχε μετανοιώσει.
Το ιδιαίτερα σημαντικό συμπέρασμα ήρθε προς το τέλος της έκθεσης. Σύμφωνα με την Nadeau: «Τώρα ζει μια ζωή απαλλαγμένη από οδυνηρές ανησυχίες για τα δάχτυλά του, με όλα τα συμπτώματά του που σχετίζονται με την BID να έχουν επιλυθεί. Ο ακρωτηριασμός του επέτρεψε να ζήσει σε ευθυγράμμιση με την αντιληπτή ταυτότητά του».
Αυτό, φυσικά, είναι ακριβώς το επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι τρανσέξουαλ ακτιβιστές που υποστηρίζουν τις χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου, τις διασταυρούμενες ορμόνες και τους αποκλειστές της εφηβείας – ότι αυτές οι «θεραπείες» θα βοηθήσουν τον παραλήπτη «να ζήσει σε ευθυγράμμιση με την αντιληπτή ταυτότητά του».
Αν και δεν θα το αποκαλούσαν «αντιληπτή» ταυτότητα – θα το αποκαλούσαν την πραγματική του ταυτότητα.
Αυτή η αντιληπτή ταυτότητα, ωστόσο, θεωρήθηκε αρκετά πραγματική ώστε ένας χειρουργός να αφαιρέσει δύο από τα δάχτυλα του πελάτη του.
Οι δικαιολογίες για αυτές τις «θεραπείες» που περιλαμβάνουν σωματικό ακρωτηριασμό είναι επίσης παρόμοιες.
Η Post σημείωσε ότι «ο ασθενής της Nadeau, αφού έκανε κάποια έρευνα, "συσχέτισε την κατάστασή του με δυσφορία φύλου"... Οι άνθρωποι με BID συχνά αισθάνονται ότι το φυσικό τους σώμα δεν ευθυγραμμίζεται με την εικόνα του σώματος που έχουν στο μυαλό τους.
Επιπλέον, αν και «η αποκοπή υγιών, λειτουργικών μερών του σώματος για ψυχολογική δυσφορία εγείρει ηθικές ανησυχίες, οι πάσχοντες από BID μερικές φορές καταφεύγουν σε αυτοακρωτηριασμό ή ακρωτηριασμούς «μαύρης αγοράς», διακινδυνεύοντας τη ζωή τους.
Ένα παρόμοιο επιχείρημα γίνεται για τη «φροντίδα των τρανσέξουαλ»: αν η ακραία ιατρική παρέμβαση κάνει το σώμα του ψυχικά ασθενούς να μοιάζει με την εικόνα της πραγματικότητας στο μυαλό του, μπορεί να βλάψει τον εαυτό του.
Αυτή είναι παγίδα, φυσικά.
Δεν είναι εξ ορισμού κακός και ο χειρουργικός ακρωτηριασμός; Όχι αν το επαναπροσδιορίσετε – αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι τρανς ακτιβιστές δεν αναφέρονται πλέον σε χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου, αλλά σε «φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο».
Σύμφωνα με την Nadeau: «Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των μοναδικών αναγκών των ασθενών (BID) μπορεί να οδηγήσει σε ένα μέλλον όπου μπορούν να ζήσουν με περισσότερη αξιοπρέπεια, σεβασμό και βέλτιστη ευημερία».
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με μια εκστρατεία για την αύξηση της κατανόησης και της αξιοπρέπειας των ψυχικά ασθενών;
Αναρωτιέμαι, ωστόσο, που είναι τα όρια.
Εάν ένας νεαρός άνδρας που πιστεύει ότι είναι γυναίκα μπορεί να ευνουχιστεί νόμιμα από έναν χειρουργό, γιατί δεν μπορεί ένας άνδρας που πιστεύει ότι είναι ακρωτηριασμένος να αφαιρέσει ένα πόδι; Ή ένα χέρι;
Αν έχουμε αποδεχθεί ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τον εαυτό τους είναι πιο σημαντικές από την πραγματική πραγματικότητα, τότε πού σταματάει αυτό;
-
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν διά τήν Ψυχιατρικήν Επιστήμην!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆπειραι καί πολυποίκιλλαι περιπτώσεις ανά τήν οικουμένην διά ενδελεχήν μελέτην καί εντρύφησιν!
Πλείσται πραγματίαι, διπλωματικαί καί διδακτορικαί εργασίαι δέον όπως συνταχθούν καί υποβληθούν αρμοδίως!
Η Επιστήμη θά αποφανθεί!
transvlamenoi
ΑπάντησηΔιαγραφή