Πώς βρέθηκε τό λείψανο του Αγίου Νικολάου, του εν Βουνένοις! ( Κοινότητα κοντά στήν Λάρισα ).

Στην επαρχία της Ανατολής όπου γεννήθηκε και ανατράφηκε ο οσιομάρτυρας Νικόλαος, ζούσε κάποιος άρχοντας πολύ πλούσιος. 

Ο άρχοντας αυτός αρρώστησε από μια φοβερή αρρώστεια που τον βασάνιζε πολύ χρόνο. 

Η νόσος αυτή, «η λώβα» καθώς γράφει ο Συναξαριστής, «τον έτρωγε πολύν καιρόν και εκαταδαπάνα τας σάρκας του». 

Για να γιατρευθεί ο άρχοντας καταξοδευόταν στους γιατρούς. 

Μα από μέρα σε μέρα πήγαινε στο χειρότερο. 

Η αρρώστεια γινόταν πιο βασανιστική και εκείνος βυθιζόταν στην απελπισία. 

Μια νύχτα όμως του παρουσιάζεται ο Άγιος στον ύπνο του και του λέγει:

- Γιατί κοπιάζεις και ξοδεύεσαι ανώφελα; 

Πήγαινε στα μέρη της Λάρισας και ρώτησε να μάθεις που βρίσκεται το βουνό Βούνενα. 

Πάνω σ΄αυτό το βουνό, αφού ψάξεις καλά τον τόπο, θα βρεις κοντά σε μια βρύση το λείψανό μου. 

Αυτό θα σε γιατρέψει από την φοβερή αρρώστεια.

 Όταν ξημέρωσε σηκώθηκε από το κρεββάτι του ο άρρωστος άρχοντας και αποφάσισε να ταξιδέψει προς τη Θεσσαλία ελπίζοντας να βρει την γιατριά όπως του υποδείχθηκε στο όνειρο. 

Χωρίς, λοιπόν, να ειδοποιήσει σχετικά κανέναν από τους σπιτικούς ξεκίνησε για το ταξίδι της ελπίδας. 

Ύστερα από κοπιαστικό ταξίδι έφθασε ο ασθενής στα Βούνενα. 

Και εκεί σύμφωνα με την υπόδειξη, που του είχε κάνει στον ύπνο του ο Άγιος, βρήκε την βρύση με το άφθονο και δροσερό νερό, γεγονός που τον χαροποίησε.

Έψαξε στη συνέχεια με φροντίδα αλλά και πολύ κόπο για να βρει το λείψανο του Αγίου. 

Και το έργο αυτό δεν ήτανε πολύ εύκολο για τον άρρωστο, διότι το δάσος ήτανε πυκνό, πολύδενδρο και εκτεταμένο. 

Σε κάποια στιγμή μια θαυμάσια ευωδιά τον κατευθύνει προς το λείψανο. 

Και έκπληκτος το βλέπει σώο και ακέραιο. 

Μια χαρά ενδόμυχη τον καταπλημμυρίζει, αλλά και μια ευλάβεια και ένας σεβασμός. 

Δεν τολμάει να το πλησιάσει περισσότερο, αλλά τρέχει πρώτα στην πηγή, να πλυθεί να καθαρισθεί. 

Πλένεται και επιστρέφει στο άγιο λείψανο που κατασπάζεται ιερόπρεπα, με πίστη φλογερή και ελπίδα πηγαία.

Και τότε γίνεται θαύμα μεγάλο, θαύμα εκπληκτικό. 

Η βασανιστική αρρώστεια εξαφανίζεται από το ταλαίπωρο σώμα του άρχοντα. 

Ο πρώην άρρωστος διαπιστώνει με χαρά απερίγραπτη ότι είναι τελείως καλά. 

Από το σκοτάδι της απελπισίας βρέθηκε στο γλυκό ξημέρωμα της ευτυχίας που χαρίζει η υγεία. 

Και το δώρο αυτό το ουρανόσταλτο, η θαυματουργική θεραπεία, αφάνισε κάθε στίγμα από την σάρκα του.

https://proskynitis.blogspot.com/2024/05/blog-post_85.html