Το φαινόμενο της αποβολής (shedding) μετά από μεγάλης κλίμακας εμβολιασμό mRNA των ζώων και της άγριας ζωής

Μπορούν οι ενώσεις από τα εμβόλια mRNA να επιβιώσουν της πέψης και να είναι ενεργές σε ανθρώπους ή ζώα; 

Πλησιάζουμε σε μια πιθανή παγκόσμια καταστροφή από τον μεγάλης κλίμακας εμβολιασμό RNA των ζώων και της άγριας ζωής; 

5 Απριλίου 2024

από DDr. Siguna Mueller

Χρόνος ανάγνωσης: 6,9 λεπτά

Μετά τη δημοσίευση της προδημοσίευσής μου την περασμένη εβδομάδα σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους των υφιστάμενων και νέων εμβολίων mRNA για ανθρώπους και ζώα, σκέφτηκα ένα σημαντικό ανοιχτό ερώτημα.

Είχα περιγράψει προηγουμένως πώς η μικροχλωρίδα και τα εξωκυτταρικά οχήματα (EVs) μπορούν να καταπιούν υλικό που προέρχεται από εμβόλιο και να το μεταφέρουν σε άλλους οργανισμούς, ακόμη και μεταξύ ειδών και εδαφών. Αλλά πώς απορροφάται το υλικό από τους οργανισμούς-στόχους; Και αν είναι ικανά για μια τέτοια λήψη, τι συμβαίνει με το υλικό και τι κάνει (αν κάνει καθόλου) στον οργανισμό-δέκτη;

Στο βιβλίο μου, έχω ασχοληθεί εκτενώς με την ανησυχία ότι θραύσματα RNA που προέρχονται από εμβόλια θα μπορούσαν να αναλάβουν ακούσιες βιολογικές λειτουργίες ως ρυθμιστικά RNA. Αυτό οφείλεται σε προβλήματα στην παραγωγή συνθετικών RNA. Είναι από καιρό γνωστό ότι αυτά περιέχουν επίσης πολλά ακούσια υποπροϊόντα, πολλά από τα οποία είναι δίκλωνα RNA.

Αυτά τα γνωστά προβλήματα κατασκευής είναι δύσκολο να επιλυθούν. Πολλές ομάδες έχουν δοκιμάσει διαφορετικές προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που τελικά οδήγησαν στις βραβευμένες με Νόμπελ τροποποιήσεις. Τους τελευταίους μήνες, η εστίαση ήταν (δικαίως) στη μόλυνση του DNA, αλλά ούτε το πρόβλημα της μόλυνσης από RNA έχει εξαφανιστεί. Κατά συνέπεια, διαφορετικά άτομα θα εγχυθούν με διαφορετικούς τύπους και ποσότητες ανώμαλων θραυσμάτων RNA και μερικά από αυτά θα σχηματιστούν επίσης in vivo.

Εντυπωσιακά, το RNA για τα εμβόλια COVID-19 έχει εκτεταμένα ομόλογα χαρακτηριστικά με ανθρώπινα RNA, τα οποία μπορεί να είναι προβληματικά για διάφορους λόγους. 

Λόγω της κλίμακας του προγραμματισμένου εμβολιασμού των ζώων, αναμένεται ότι θα υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες μεταξύ των θραυσμάτων RNA που προέρχονται από το εμβόλιο και εκείνων των περιβαλλοντικών οργανισμών. 

Αυτό σημαίνει ότι τα RNA που προέρχονται από το εμβόλιο είναι πιθανό να λειτουργούν ως ρυθμιστικά RNA, διατηρώντας τις πιθανές βιολογικές λειτουργίες τους στους εκτεθειμένους οργανισμούς - πιθανώς ακόμη και σε όλες τις περιοχές.

Έγραψα για αυτό εν συντομία στην πρώτη έκδοση της προδημοσίευσης και έκτοτε σημείωσα ότι η βιβλιογραφία για ορισμένα σχετικά θέματα ζωγραφίζει μια καταδικαστική εικόνα του τι μπορεί να συμβαίνει στο πλαίσιο των εμβολίων mRNA.

Μερικά από αυτά έχουν να κάνουν με το ερώτημα του τι συμβαίνει όταν λαμβάνονται τέτοια εξωγενή RNA. Πρόκειται σαφώς για μια εξαιρετικά σημαντική πτυχή. Δεν είναι περίεργο δεν έχουμε ακούσει πολλά γι 'αυτό στα μέσα ενημέρωσης και σε άλλες επίσημες πηγές!

Έχω εμβαθύνει περαιτέρω το θέμα των ρυθμιστικών RNA, τη μεταφορά τους σε διαφορετικά είδη και την πρόσληψή τους από τους οργανισμούς-δέκτες και πρόσθεσα μερικά τμήματα στην προδημοσίευση. Περιγράφω τρεις διαφορετικούς μηχανισμούς καταγραφής και ο καθένας μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες.

Εδώ είναι ένα απόσπασμα από την ενημερωμένη προδημοσίευσή μου, "Υπάρχοντα και αναδυόμενα εμβόλια mRNA και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους - μια διεπιστημονική αξιολόγηση".

Τα βραχέα RNA, όπως τα miRNA, παρουσιάζουν υψηλή σταθερότητα στο εξωκυτταρικό περιβάλλον, λόγω σε μεγάλο βαθμό του γεγονότος ότι συσκευάζονται σε εξωσώματα. Η μεταφορά τους με βάση τα ηλεκτρικά οχήματα τους επιτρέπει να κατανέμονται ευρέως σε διαφορετικά είδη, όπως περιγράφεται παραπάνω.

Η πρόσληψη τέτοιων ηλεκτρικών οχημάτων από τους οργανισμούς-στόχους είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Τρεις βασικοί μηχανισμοί είναι πιθανοί: 

Μέσω της άμεσης αλληλεπίδρασης των ηλεκτρικών οχημάτων: 

Για παράδειγμα, τα εξωσώματα που εκκρίνονται από τα φυτά έχει αποδειχθεί ότι αλληλεπιδρούν άμεσα με μυκητιασικά, θηλαστικά και βακτηριακά κύτταρα [50].

Συμβιωτικές αλληλεπιδράσεις και εκείνες που διαμορφώνουν την κούρσα εξοπλισμών ξενιστή-παρασίτου: Τα ηλεκτρικά οχήματα διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ενός ξενιστή και των συμβιωτικών ή εισβαλλόντων οργανισμών του [49]. 

Τα περισσότερα παραδείγματα μεταφοράς βραχέων ρυθμιστικών RNA μεταξύ ειδών προέρχονται από αλληλεπιδράσεις ξενιστή-εισβολέα. Πολυάριθμα παραδείγματα αμοιβαίας ανταλλαγής μεταξύ ξενιστών και των παθογόνων τους, παρασίτων και συμβιωτικών είναι γνωστά, τόσο ως άμυνα όσο και ως μέσο εκμετάλλευσης αυτής της άμυνας [62].

Μία από τις πιο ανησυχητικές πτυχές των εξωγενών RNAs είναι ότι μπορούν να επιβιώσουν από την πέψη και έτσι να παραμείνουν ενεργά στους οργανισμούς-δέκτες. Ήδη από το 2012, ο Zhang και οι συνεργάτες του [61] ανέφεραν ότι τα μικρά RNA των φυτών που προσλαμβάνονται με τροφή μπορούν να περάσουν μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα, να εισέλθουν στο αίμα, να συσσωρευτούν στους ιστούς και να ρυθμίσουν τις μεταγραφές στα ζώα που καταναλώνουν. 

Παραδόξως, ένα συγκεκριμένο φυτικό miRNA από καταναλωμένο ρύζι φάνηκε ακόμη και να ρυθμίζει την έκφραση ενός υποδοχέα που εμπλέκεται στην απομάκρυνση της LDL από το πλάσμα ποντικού. Μεταγενέστερες μελέτες που διερεύνησαν τη μεταφορά ζωικών και φυτικών miRNAs μεταξύ οργανισμών έχουν δώσει αντικρουόμενα ή αρνητικά αποτελέσματα [62]. 

Ωστόσο, μια λεπτομερής μελέτη παρακολούθησης [62] επιβεβαίωσε τον ουσιαστικό ρόλο της μεταφοράς ρυθμιστικών RNA μεταξύ ζωικών ομάδων που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές. 

Έδειξαν τη συσσώρευση και τη λειτουργία πολυάριθμων miRNAs που σχετίζονται με τη διατροφή σε συγκεκριμένους ζωικούς ιστούς, η οποία επικυρώθηκε με τρεις διαφορετικές τεχνικές (αλληλούχιση υψηλής απόδοσης χρησιμοποιώντας μόνο αναγνώσεις υψηλής αλληλουχίας, δοκιμασίες qRT-PCR με διαφορετικούς μάρτυρες και βόρειες κηλίδες). 

Επιπλέον, μετά την ανασκόπηση μιας σειράς ανεξάρτητων μελετών, βρήκαν ισχυρές ενδείξεις ότι η κατάποση βραχέων RNAs μπορεί να έχει λειτουργική επίδραση στους οργανισμούς που καταναλώνουν.

Περιττό να πούμε ότι οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι γενετικές ενώσεις από τα εμβόλια μπορούν να μεταφερθούν σε διάφορα εκτεθειμένα είδη, αλλά και να συσσωρευτούν σε επαρκείς ποσότητες για να παράγουν βιολογικό αποτέλεσμα στον οργανισμό-δέκτη.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, ένας από τους μηχανισμούς μεταφοράς είναι η κατάποση μέσω τροφής. Αυτό θα αποτελούσε τεράστιο κίνδυνο για την ασφάλεια του παγκόσμιου εφοδιασμού τροφίμων, ειδικά καθώς ο εμβολιασμός mRNA των ζώων και των άγριων ζώων αναμένεται να αντιμετωπιστεί σε μεγάλη κλίμακα.

Τα παραπάνω υποδηλώνουν επίσης ότι το υλικό εμβολίου COVID-19 που βρίσκεται στο μητρικό γάλα των εμβολιασμένων μητέρων επιβιώνει από την πέψη όταν ταΐζεται στα μωρά τους.

Αν ναι, θα επιβεβαιώσει μερικές από τις πολλές ανέκδοτες, τραγικές περιγραφές (που δεν περιγράφονται στην προδημοσίευση) των συγκλονιστικών και σπαρακτικών επιπτώσεων σε αυτά τα φτωχά μωρά.

Επιπλέον, η προαναφερθείσα «κούρσα εξοπλισμών» μεταξύ ξενιστή και παθογόνου παράγοντα θα μπορούσε να προωθήσει την ανάπτυξη νέων παθογόνων παραγόντων. Γενικότερα, ο αντίκτυπος του εμβολιασμού mRNA σε ολόκληρο το οικοσύστημα θα μπορούσε να είναι τεράστιος ή ακόμη και μη αναστρέψιμος (π.χ. μέσω γενετικής νοθείας των εκτεθειμένων οργανισμών).

Δεν γνωρίζω ότι αυτοί οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι διερευνώνται και εξετάζονται προσεκτικά και αμερόληπτα. Η έλλειψη πολιτικών και κανονισμών θα μπορούσε ακόμη και να ενθαρρύνει τη σκόπιμη ευρεία χρήση ορισμένων συνθετικών RNA μεταμφιεσμένων ως εμβόλια που είναι αποτελεσματικά βιολογικά όπλα.

Εάν ο εμβολιασμός mRNA συνεχιστεί σε μεγάλη κλίμακα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τεράστια «παγκόσμια απειλή για τη δημόσια υγεία για τα ζώα και τους ανθρώπους». Ωστόσο, είναι πιθανό οι επίσημες ρυθμιστικές αρχές να μην προσδιορίσουν επαρκώς την πηγή αυτής της νέας απειλής.

Δεδομένου ότι στοχεύω στη δημοσίευση αυτού του έργου με τη μορφή άρθρου περιοδικού, θα το εκτιμούσα αν διαβάζατε την προδημοσίευση και τη διαβιβάζατε (μου είπαν ότι τα περιοδικά παρακολουθούν τη δημοτικότητα μιας προδημοσίευσης). 

Παρακαλώ επίσης ενημερώστε με για τυχόν σχόλια ή ιδέες για την υποστήριξη αυτής της προσπάθειας. Είναι υπόθεση όλων – αυτό είναι το OneHealth. Εξακολουθώ να είμαι πεπεισμένος ότι οι δυνατότητες αυτών των κινδύνων θα ληφθούν σοβαρά υπόψη εάν εντοπιστούν σωστά.

Πηγή

Το πρωτότυπο στα αγγλικά μπορεί να βρεθεί εδώ στην υποστοίβα του DDr. Siguna Mueller. Μετάφραση στα γερμανικά από το TKP.

Φωτογραφία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από τον Ειδικό Μαζικής Επικοινωνίας 2ης Τάξης Joshua Karsten, Δημόσιος τομέας, μέσω Wikimedia Commons

_

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των σταθερών συντακτών του CPM. Τα δικαιώματα και η ευθύνη για το περιεχόμενο ανήκουν στον δημιουργό.

Η DDr. Siguna Mueller είναι Αυστριακή επιστήμονας με σπουδές στα μαθηματικά και τη βιολογία και έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Challenges and Opportunities of mRNA Vaccines Against SARS-CoV-2". Μπορείτε να βρείτε την πλήρη βιογραφία της εδώ.

ΠΗΓΗ: Shedding nach groß angelegter mRNA-Impfung von Nutz- und Wildtieren? (tkp.at)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ