Από τον Kai Rebmann
Είναι μια μελέτη που, με την πρώτη ματιά - και σε ένα συγκεκριμένο στρατόπεδο σίγουρα θα σηκώσει φρύδια. Από την άλλη, ο Φινλανδός συγγραφέας Oskari Lahtinen έφτασε στη δημοσίευση στο διάσημο "Scandinavian Journal of Psychology" με το έργο του. Το περιεχόμενο της μελέτης δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο πολιτικά μη ορθό και μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
Οι αναφορές άγχους και κατάθλιψης εμφανίζονται όλο και πιο συχνά όσο υψηλότερη είναι η έγκριση των λεγόμενων «κρίσιμων στάσεων κοινωνικής δικαιοσύνης» (CSJA = κρίσιμες στάσεις κοινωνικής δικαιοσύνης) - ή 'woke' για συντομία.
Ο Lahtinen προχωρά ακόμη περισσότερο, πιστεύοντας ότι το να ανήκεις στην πολιτική αριστερά μπορεί να είναι ένας δείκτης χαμηλότερης ψυχολογικής ευημερίας.
Ο Lahtinen εξηγεί το κίνητρο για την ερώτησή του, η οποία σίγουρα δεν είναι αρκετά καθημερινή, ως εξής: «Έχω παρατηρήσει την εξέλιξη στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπου προέκυψε η συζήτηση για την κοινωνική δικαιοσύνη τη δεκαετία του 2010». Αυτή η πρωτόγνωρη αφύπνιση είχε αρχικά τις ρίζες της σε μια πολυεπίπεδη δυναμική στην κοινωνία των ΗΠΑ, αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκε επίσης σε όλο και περισσότερες δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας.
Ωστόσο, αυτές οι συζητήσεις διεξήχθησαν σε μεγάλο βαθμό χωρίς αξιόπιστα δεδομένα, όπως διαπίστωσε ο Lahtinen κατά τη διάρκεια μιας έρευνας. Ως εκ τούτου, δεν ήταν σαφές πόσο διαδεδομένες είναι αυτές οι συμπεριφορές στην πραγματικότητα και πώς μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή ζωή των πληγέντων.
Ως εκ τούτου, θεώρησε καθήκον του την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου και ανθεκτικού εργαλείου για τη μέτρηση της έκτασης και της επικράτησης των 'woke' συμπεριφορών σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες.
Ως πρώτο βήμα, ο Lahtinen ανέπτυξε μια «πιλοτική κλίμακα» για να αξιολογήσει τις στάσεις απέναντι στην κρίσιμη κοινωνική δικαιοσύνη. Ο ψυχολόγος χρησιμοποίησε τη βιβλιογραφία από σχετικούς κλάδους της αφύπνισης ('wokism') όπως ο αντιρατσισμός, ο φεμινισμός ή η 'queer' θεωρία φύλου ως βάση.
Στη συνέχεια, 851 άτομα, κυρίως καθηγητές και φοιτητές του Πανεπιστημίου του Turku, ήρθαν αντιμέτωποι με κλασσικές δηλώσεις από το 'woke' φάσμα, τις οποίες τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν σε κλίμακα από το 1 έως το 5 (πλήρης απόρριψη σε πλήρη συμφωνία). Ταυτόχρονα, αναπτύχθηκαν ερωτήσεις για την αξιολόγηση της συνολικής προσωπικής κατάστασης.
Προκειμένου να επιβεβαιωθεί - ή να απορριφθεί - η γνώση που αποκτήθηκε με αυτόν τον τρόπο επεκτάθηκε σε 5.030 συμμετέχοντες από όλα τα στρώματα του φινλανδικού πληθυσμού σε μια μελέτη επικύρωσης.
Φυσικά, ο Oskari Lahtinen γνωρίζει επίσης ότι μια μελέτη που διεξάγεται σε ένα μόνο πανεπιστήμιο - ειδικά σε αυτό το θέμα - είναι κάθε άλλο παρά αντιπροσωπευτική. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ερωτήσεων που μπήκαν στον τελικό κατάλογο:
«Αν οι λευκοί έχουν υψηλότερο μέσο εισόδημα από τους μαύρους, αυτό είναι ρατσισμός».
«Οι τρανς γυναίκες στον γυναικείο αθλητισμό κάνουν κακό στα δικαιώματα των γυναικών».
«Κάθε ενέργεια είναι είτε ρατσιστική είτε αντιρατσιστική, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση ενδιάμεσα».
«Δεν υπάρχουν βιολογικές διαφορές μεταξύ γυναικών και ανδρών».
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης, αυτή η τελική κλίμακα έδειξε υψηλή αξιοπιστία όσον αφορά τόσο τη συγκλίνουσα όσο και την αποκλίνουσα εγκυρότητα. Αυτό υποδηλώνει ότι είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη μέτρηση των στοιχείων CSJA.
Ταυτόχρονα, ο Lahtinen διαπίστωσε ότι τα άτομα που βρίσκονται περισσότερο στο 'woke' ή / και αριστερό φάσμα τείνουν να βρίσκονται σε καλύτερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση, αλλά είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη.
Επιπλέον, αυτή η τάση είναι πιο έντονη μεταξύ των γυναικών από ό,τι μεταξύ των ανδρών και ισχυρότερη μεταξύ των νέων από ό,τι μεταξύ των ηλικιωμένων: «Τρεις στις πέντε γυναίκες είναι ανοιχτές σε 'woke' ιδέες, αλλά μόνο ένας στους επτά άνδρες. Τουλάχιστον έτσι ήταν στη Φινλανδία».
Μια άλλη εικόνα που έχει αποκτήσει ο Lahtinen στο βόρειο άκρο της Ευρώπης μας ακούγεται επίσης οικεία σε αυτήν τη χώρα. Σύμφωνα με τον Lahtinen, οι συζητήσεις γύρω από το 'woke' είναι πολύ έντονες εδώ και χρόνια, ειδικά στα φινλανδικά μέσα ενημέρωσης.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης του, ωστόσο, διαπίστωσε ότι η έγκριση των στοιχείων CSJA δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο υποδηλώνει η έκταση της κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Αντίθετα, η στάση των Φινλανδών σε αυτό το σύμπλεγμα ζητημάτων είναι μάλλον «επιφυλακτική».
Ωστόσο, τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και δεν θα πρέπει να γενικεύονται, όπως επισημαίνει ρητά ο συγγραφέας.
Αν και ο Lahtinen περιγράφει τη βάση περισσότερων από 5.000 υποκειμένων δοκιμής ως «αρκετά ισχυρή», βλέπει την ανάγκη για περαιτέρω βελτιστοποίηση: «Η κλίμακα θα πρέπει ακόμα να επικυρωθεί σε δείγματα της Βόρειας Αμερικής για να δούμε αν οι (τοπικές) στάσεις μπορούν επίσης να εκδηλωθούν εκεί. Ενθαρρύνω τους συναδέλφους στις ΗΠΑ να διερευνήσουν την επικράτηση αυτών των συμπεριφορών και στη χώρα τους».
Μία διασκεδαστική λεπτομέρεια για το τέλος: Σύμφωνα με τον ορισμό των ίδιων των συμμετεχόντων, οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν 52,4% άνδρες, 42,0% γυναίκες, 2,4% "με διαφορετικό φύλο" και 3,3% "χωρίς φύλο"!
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!