Χρειάζονται το σώμα σας, τον πόνο σας και τον τελικό θάνατό σας για να διατηρήσουν την αυτοκρατορία της απληστίας τους.
A Lily Bit
23 Απριλίου 2024
Σχεδόν κάθε σκέψη και δράση που αναλαμβάνετε είναι διαμετρικά αντίθετη με τα δικά σας συμφέροντα, ωστόσο πολλοί παραμένουν μακάρια απληροφόρητοι. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Είναι ένα προσεκτικά ενορχηστρωμένο σχέδιο σχεδιασμένο για να σας κρατήσει σε μια κατάσταση διαρκούς υποτέλειας.
Η ακόρεστη δίψα του κράτους για έλεγχο δεν γνωρίζει όρια. Επιδιώκει να κυριαρχήσει σε κάθε πτυχή της ύπαρξής σας - το μυαλό σας, το σώμα σας και το ίδιο σας το πνεύμα.
Και ενώ μπορεί να είναι άβολο να το αναγνωρίσουμε, η αλήθεια είναι ότι το κράτος έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την προσπάθεια.
Μόνο λίγοι εκλεκτοί κατάφεραν να κρυφοκοιτάξουν πίσω από την κουρτίνα και να κατανοήσουν την πραγματική έκταση της ψυχικής και πνευματικής υποδούλωσής τους.
Οι σκέψεις σας, αυτοί οι οικείοι ψίθυροι που πιστεύετε ότι είναι δικοί σας, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια προσεκτικά κατασκευασμένη ψευδαίσθηση.
Σχεδόν κάθε έννοια που περνάει από το μυαλό σας έχει σχεδιαστεί σχολαστικά για να σας καθοδηγήσει προς τα επιθυμητά αποτελέσματα του κράτους.
Είστε ένα πιόνι σε ένα παιχνίδι που δεν συνειδητοποιείτε καν ότι παίζετε.
Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, ένας εσφαλμένος χαρακτηρισμός αν υπήρξε ποτέ, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα εργοστάσιο κατήχησης σχεδιασμένο να απογυμνώνει τα παιδιά από την ατομικότητά τους και να τα πλάθει σε υπάκουα γρανάζια της μηχανής του κράτους.
Μέχρι τη στιγμή που ένας νεαρός ενήλικας βγαίνει από αυτή τη διανοητική φυλακή, η ικανότητά του για ανεξάρτητη σκέψη έχει σχεδόν σβήσει.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση χρησιμεύει απλώς για να ενισχύσει αυτή την κατάσταση, σφραγίζοντας τυχόν εναπομείναντες δρόμους για κριτική έρευνα.
Η ίδια η ιδέα της αμφισβήτησης των αφηγήσεων που τροφοδοτούνται με το κουτάλι από τα μέσα προπαγάνδας και την άρχουσα ελίτ γίνεται ανάθεμα.
Έχουμε γίνει μια κοινωνία αυτάρεσκων αυτομάτων, που σκοντάφτει μέσα σε ένα προσεκτικά επιμελημένο τοπίο οργανωμένης σύγχυσης.
Το εγώ μας, κάποτε η ίδια η ουσία της ατομικότητάς μας, έχει αφαιρεθεί χειρουργικά, αφήνοντάς μας ως κάτι περισσότερο από εναλλάξιμα συστατικά στον μεγάλο μηχανισμό του κράτους.
Έχουμε ενταχθεί στο μυαλό κυψέλης της ομαδικής σκέψης, κάθε σκέψη και δράση μας υπαγορεύεται από τις ιδιοτροπίες της συλλογικότητας.
Και αλλοίμονο σε όποιον τολμά να παρεκκλίνει από αυτόν τον προσεκτικά κατασκευασμένο κανόνα.
Κάθε προσπάθεια να διεκδικήσει κανείς την ατομικότητά του ή να αμφισβητήσει το status quo αντιμετωπίζεται με ταχεία και ανελέητη τιμωρία.
Ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται πιο κοντά μας - φίλοι, οικογένεια, γείτονες - γίνονται ανυποψίαστοι εκτελεστές της συμμόρφωσης, η εχθρότητά τους προς τη διαφωνία χρησιμεύει ως υπενθύμιση του τιμήματος της μη συμμόρφωσης.
Σε αυτό το καταπιεστικό σύστημα, βρισκόμαστε παγιδευμένοι από τα δεσμά της συμβατικής σοφίας - μια συλλογή ψεύτικης ιστορίας και προσεκτικά επιμελημένων μισών αληθειών που μας τροφοδοτούν αναγκαστικά μέσω των στρατοπέδων κατήχησης που ονομάζουμε σχολεία και της μηχανής προπαγάνδας που είναι γνωστή ως μέσα ενημέρωσης.
Αυτή η λεγόμενη σοφία δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα τοξικό κοκτέηλ σύγχυσης και παραπληροφόρησης, σχεδιασμένο να καταπνίξει κάθε επίφαση ανεξάρτητης σκέψης ή κριτικής έρευνας.
Η συμβατική σοφία λειτουργεί ως διανοητικός ζουρλομανδύας, περιορίζοντας τις διαδικασίες σκέψης μας και προγραμματίζοντάς μας να απορρίπτουμε αντανακλαστικά κάθε πληροφορία που τολμά να αμφισβητήσει την προετοιμασία μας.
Αυτή η γνωστική ασυμφωνία είναι ένα ισχυρό όπλο στο οπλοστάσιο του κράτους, διασφαλίζοντας ότι παραμένουμε υπάκουοι και συμμορφωμένοι ακόμη και μπροστά σε κραυγαλέες αντιφάσεις και αδικίες.
Όσο περισσότερο υποκύπτει κανείς στην επίσημη εκπαίδευση, τόσο πιο σφιχτή γίνεται η λαβή του συστήματος.
Οι δυνάμεις που υπάρχουν είναι αμείλικτες στην προσπάθειά τους για καθολική πανεπιστημιακή εκπαίδευση, όχι επειδή εκτιμούν τη γνώση ή την προσωπική ανάπτυξη, αλλά επειδή κατανοούν ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι το απόλυτο εργαλείο για τη διαμόρφωση υπάκουων υποκειμένων.
Οι αίθουσες της ακαδημαϊκής κοινότητας δεν είναι τίποτε περισσότερο από εργοστάσια για την παραγωγή αδιαμφισβήτητων drones, έτοιμα να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της άρχουσας ελίτ.
Χρειάζεται μια ηράκλεια προσπάθεια να απελευθερωθούμε από την ψυχική φυλακή στην οποία μπήκαμε πρόθυμα, να σβήσουμε τα ψέμματα και τις μισές αλήθειες που είχαν χαραχτεί στην ψυχή μας.
Μόνο μέσα από αμείλικτη έρευνα και αδηφάγο διάβασμα μπορούμε να ξεφύγουμε από τον προγραμματισμένο λαβύρινθο που μας κρατά αιχμαλώτους.
Αλλά το ταξείδι δεν είναι χωρίς κόστος - το συναισθηματικό και οικονομικό τίμημα της αντιμετώπισης των συγκρούσεων και της σύγχυσης που είναι εγγενή στο σύστημα είναι τεράστιο.
Και αν νομίζατε ότι το μυαλό σας ήταν το μόνο πράγμα που δέχεται επίθεση, ξανασκεφτείτε το.
Από τη στιγμή που ένα νεογέννητο παίρνει την πρώτη του ανάσα, το κράτος διεκδικεί το ίδιο του το σώμα.
Οι εμβολιασμοί, αυτές οι ιερές αγελάδες της σύγχρονης ιατρικής, χορηγούνται στα βρέφη πριν καν φύγουν από το νοσοκομείο, με τους γονείς να συναινούν πρόθυμα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Τι ακριβώς κάνουν ένεση στα παιδιά σας;
Ποιες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μπορεί να έχουν αυτές οι ουσίες;
Αυτά τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, πνιγμένα από τη χορωδία της συμβατικής σοφίας που επιμένει ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς, ακόμη και όταν πειραματίζονται με τους πιο ευάλωτους μας.
Τα ύπουλα πλοκάμια του κρατικού ελέγχου πάνω στο σώμα μας αρχίζουν πριν ακόμα πάρουμε την πρώτη μας ανάσα.
Η ώθηση για τον εμβολιασμό των μωρών στη μήτρα είναι μια ανατριχιαστική υπενθύμιση ότι από τη στιγμή της σύλληψης, μας βλέπουν ως κάτι περισσότερο από ιδιοκτησία που πρέπει να χειραγωγηθεί και να καταστεί αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Την ίδια μέρα που γεννιέται ένα βρέφος, το κράτος αρχίζει την αμείλικτη επίθεσή του, γεμίζοντας το παιδί με αμφισβητήσιμες ουσίες, όλα υπό το πρόσχημα της υγείας και της κοινωνικής ευημερίας.
Μέχρι τη στιγμή που ένα παιδί φτάσει στην ενηλικίωση, μπορεί να έχει υποβληθεί σε έως και 50 εμβολιασμούς, καθένας από τους οποίους είναι ένα υπολογισμένο στοίχημα με τη μακροπρόθεσμη υγεία και ζωτικότητά του.
Τα φαρμακευτικά μεγαθήρια, σε συμπαιγνία με το πολιτικό κατεστημένο, έχουν ενορχηστρώσει αυτόν τον μαζικό πειραματισμό στον πληθυσμό, που τροφοδοτείται από μια ακόρεστη πείνα για κέρδη.
Οι γονείς, επηρεασμένοι από χρόνια προπαγάνδας και κινδυνολογίας, προσφέρουν πρόθυμα τα παιδιά τους ως αρνιά προς θυσία, πιστεύοντας ότι ενεργούν προς το συμφέρον τους.
Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο απειλητική.
Παρά τις προσπάθειες έμπειρων ατόμων που αναγνωρίζουν την εγγενή παραβίαση της ιατρικής ελευθερίας στους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο.
Χτυπά στην καρδιά της επιβίωσης του συστήματος, ένα σύστημα που απαιτεί μια ατελείωτη προσφορά υπάκουων σωμάτων για να τροφοδοτήσει την αρπακτική όρεξή του.
Μπείτε στον κλάδο της υγειονομικής περίθαλψης, μια γκροτέσκα παρωδία συμπόνιας και θεραπείας που χρησιμεύει ως κάτι περισσότερο από έναν αγωγό για τον ανθρώπινο πόνο και το κέρδος.
Αμέτρητες εξετάσεις, διαδικασίες και παρεμβάσεις επιβάλλονται στο ανυποψίαστο κοινό, καθεμία από τις οποίες έχει σχεδιαστεί για να γεμίσει τις τσέπες του ιατρικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, ενώ σιγά-σιγά διαβρώνει τη φυσική άμυνα του σώματος.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας πληθυσμός βυθισμένος σε χρόνιες ασθένειες και εξαρτήσεις, για πάντα υπόχρεος στο ίδιο το σύστημα που τους έχει απογυμνώσει από τη ζωτικότητά τους.
Σε αυτό το δυστοπικό τοπίο, η έννοια της ατομικής ευθύνης για την υγεία του ατόμου δεν αποθαρρύνεται απλώς· Καταστέλλεται ενεργά.
Οι δυνάμεις που υπάρχουν έχουν σχεδιάσει σχολαστικά μια κοινωνία στην οποία η ίδια η έννοια της αυτοφροντίδας και της αυτονομίας θεωρείται ριζοσπαστική και ανατρεπτική.
Χρειάζονται το σώμα σας, τον πόνο σας και τον τελικό θάνατό σας για να διατηρήσουν την αυτοκρατορία της απληστίας τους.
Αλλά η πραγματική φρίκη έγκειται στη συνειδητοποίηση ότι αυτό δεν είναι απλώς θέμα κέρδους, αλλά υπολογισμένου ελέγχου του πληθυσμού.
Η ώθηση για καθολικούς εμβολιασμούς, η κατάργηση των θρησκευτικών και φιλοσοφικών εξαιρέσεων και η αμείλικτη επέκταση του συστήματος περίθαλψης ασθενειών είναι όλα μέρος μιας ψυχρής συνωμοσίας για τη χειραγώγηση και τη θανάτωση του ανθρώπινου κοπαδιού.
Όπως πηγαίνει η Καλιφόρνια, έτσι πηγαίνει και το έθνος, και ο υπόλοιπος κόσμος αναπόφευκτα θα ακολουθήσει.
Για να κατανοήσουμε το βάθος αυτής της εξαχρείωσης, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την αληθινή φύση του χρηματικού συστήματος που κυβερνά τον κόσμο μας.
Είναι ένα σύστημα που βασίζεται στη δημιουργία χρέους και στην αέναη αύξηση της κατανάλωσης, ένα σύστημα που δεν μπορεί να ανεχθεί έναν πληθυσμό που ζει πολύ καιρό ή καταναλώνει πολύ λίγα.
Στη διεστραμμένη λογική του κατεστημένου, ο έλεγχος του πληθυσμού δεν είναι πλέον επείγον.
Είναι επιτακτική ανάγκη.
Η δημιουργία χρήματος (ή ακριβέστερα, πίστωσης) είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της κεντρικής τράπεζας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η εξουσία ασκείται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και το δίκτυο των τραπεζών-μελών της, μια ανίερη συμμαχία που έχει ουσιαστικά σφετεριστεί την ίδια την ψυχή της οικονομίας μας.
Μέσω αυτού του μονοπωλίου στη δημιουργία πιστώσεων, το τραπεζικό καρτέλ απορροφά τον πλούτο των εθνών, συγκεντρώνοντάς τον στα χέρια μιας ελίτ λίγων, αφήνοντας τις μάζες να παλεύουν για τα ψίχουλα.
Αλλά αυτός ο πύργος από τραπουλόχαρτα, χτισμένος πάνω σε ένα θεμέλιο χρέους και αέναης ανάπτυξης, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τη σκαλωσιά της ρύθμισης.
Σε μια σκληρή στροφή της ειρωνείας, το ίδιο το σύστημα που διακηρύσσει ότι υπερασπίζεται τις ελεύθερες αγορές και την ατομική ελευθερία είναι, στην πραγματικότητα, απόλυτα εξαρτημένο από το βαρύ χέρι της κυβερνητικής παρέμβασης.
Και στην Αμερική, τη χώρα των «ελεύθερων», έχουμε ρύθμιση με μπαστούνια, ένα ασφυκτικό δίκτυο κανόνων και περιορισμών που διαπερνά κάθε πτυχή της ζωής μας.
Στην καρδιά αυτού του ρυθμιστικού εφιάλτη βρίσκεται το ύπουλο φάντασμα του ελέγχου του πληθυσμού.
Το νομισματικό σύστημα που βασίζεται στην πίστωση, μια παρασιτική οντότητα που τρέφεται από την ψυχή της ανθρώπινης εργασίας και κατανάλωσης, αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή καθώς ο πληθυσμός γερνάει και η ισορροπία μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών γέρνει επισφαλώς.
Καθώς όλο και περισσότερα άτομα εισέρχονται στα χρυσά χρόνια τους, αντλώντας από τις υποσχέσεις της ευημερίας και της κοινωνικής ασφάλισης, η ροή του πλούτου αρχίζει να αντιστρέφεται, από τους δημιουργούς πιστώσεων πίσω στις μη παραγωγικές μάζες.
Αυτό είναι ένα σενάριο που οι εξουσίες που υπάρχουν δεν μπορούν και δεν θα τηρήσουν.
Και έτσι, σε μια αρρωστημένη επίδειξη καλοσύνης, το κράτος αρχίζει να επινοεί τρόπους για να θανατώσει το κοπάδι, για να διασφαλίσει ότι οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς δεν θα γίνουν βάρος για το σύστημα.
Μπορεί να μην καταφεύγουν στην απροκάλυπτη βαρβαρότητα του "Logan's Run", εξαφανίζοντας πολίτες μόλις φτάσουν σε μια ορισμένη ηλικία, αλλά οι μέθοδοί τους δεν είναι λιγώτερο ύπουλες.
Από τη μαζική φαρμακευτική αγωγή του πληθυσμού με ψυχοφθόρα φάρμακα μέχρι τη δηλητηρίαση της παροχής νερού με χλώριο, η επίθεση στην υγεία και τη ζωτικότητά μας είναι αμείλικτη.
Αλλά ίσως το πιο απειλητικό όπλο στο οπλοστάσιό τους είναι η ώθηση για μαζικούς εμβολιασμούς.
Κάποιοι θα πεθάνουν εντελώς, θυσιασμένοι στο βωμό των κερδών της Big Pharma, ενώ άλλοι θα μείνουν ανάπηροι και εξαρτημένοι, με τις δυνατότητές τους να είναι για πάντα καχεκτικές.
Αλλά η πραγματική φρίκη έγκειται στην ωρολογιακή βόμβα των εκφυλιστικών ασθενειών, που πρόκειται να εκραγεί μόλις φτάσουμε στην ηλικία συνταξιοδότησης, διασφαλίζοντας ότι θα λήξουμε πριν μπορέσουμε να γίνουμε αποστράγγιση του συστήματος.
Για να απελευθερωθούμε από αυτή τη μήτρα ελέγχου, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, ανεξάρτητα από το πόσο σοκαριστική ή δύσκολα πιστευτή μπορεί να φαίνεται στον εξαρτημένο νου μας.
Οι κυβερνήσεις, οι ίδιες οι οντότητες στις οποίες εμπιστευόμαστε την προστασία και την ευημερία μας, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μαριονέτες, που χορεύουν στο ρυθμό της οικονομικής ελίτ.
Ελέγχουν την κοινή γνώμη με μια σταθερή ροή παραπληροφόρησης και σύγχυσης, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η δύναμή τους θα κατέρρεε σε μια στιγμή αν οι άνθρωποι έβλεπαν ποτέ την πραγματικότητα πίσω από την κουρτίνα.
Και έτσι, όταν οι ειδήσεις του κατεστημένου φωνάζουν «ψευδείς ειδήσεις» και οι μάζες, παγιδευμένες στη δίνη της γνωστικής ασυμφωνίας, απορρίπτουν αυτές τις αλήθειες ως απλή «θεωρία συνωμοσίας», γνωρίζουν ότι αυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο από τις απεγνωσμένες τακτικές ενός συστήματος που αγωνίζεται να διατηρήσει τον ασφυκτικό κλοιό του στην ανθρωπότητα.
Είναι οι κωδικές λέξεις της υποδούλωσής μας, σχεδιασμένες για να μας κρατούν υπάκουους, υποχωρητικούς και για πάντα ανίδεους για τις αλυσίδες που μας δένουν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!