Σε μια κριτική για ένα νέο βιβλίο για τήν δολοφονία του John F. Kennedy, ο Viganò γράφει: «Ελπίζω ότι αυτό το βιβλίο, γραμμένο με πάθος και ενσωματώνοντας νέα στοιχεία, μπορεί να τονώσει μια επανάληψη της ιστορίας όπου το πραξικόπημα της παγκοσμιοποιητικής 'ελίτ' εμφανίζεται σε όλα της τα στοιχεία».
Σημείωση του συντάκτη: Το παρακάτω είναι μια κριτική που γράφτηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Carlo Maria Viganò για ένα νέο βιβλίο με τίτλο "Η δολοφονία του John F. Kennedy: Η τελική ανάλυση", από τον David W. Mantik MD και τον Jerome Corsi, Ph.D.
(LifeSiteNews) Ο John Fitzgerald Kennedy εξελέγη ο 35ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών που αφορούσαν ολόκληρο τον κόσμο.
Λίγα χρόνια πριν από το γεγονός που έφερε τον πρώτο καθολικό πρόεδρο στην αμερικανική ιστορία στον Λευκό Οίκο, είχε εκλεγεί ο Πάπας Ιωάννης XXIII, ο ποντίφικας που συγκάλεσε τη Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδο του Βατικανού και ο οποίος πίστευε ότι θα μπορούσε να ανοίξει τις πόρτες της Εκκλησίας στον διάλογο με τον κόσμο.
Οι αρχές της δεκαετίας του 1960 μας γυρίζουν πίσω στον Ψυχρό Πόλεμο, το Τείχος του Βερολίνου, την κρίση στην Κούβα, την απειλή μιας επικείμενης πυρηνικής σύγκρουσης και αυτό ίσως ανάγκασε έναν σίγουρα απλοϊκό δυϊσμό μεταξύ δεξιάς και αριστεράς που έκτοτε άρχισε να δείχνει σημάδια απώλειας της δυναμικής του.
Η Ιταλία, μαζί με τα άλλα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, βρισκόταν στη μέση μιας οικονομικής άνθησης εκείνα τα χρόνια και το 1968, το έτος της μεγάλης φοιτητικής και πολιτιστικής επανάστασης, το τέλος του παλιού κόσμου, δεν είχε έρθει ακόμα.
Αυτό το έργο των David W. Mantik και Jerome R. Corsi αγγίζει εξειδικευμένα θέματα μεγάλου ενδιαφέροντος όχι μόνο για τους ιστορικούς.
Παρουσιάζει πολύ αξιόπιστες αποδείξεις ότι ο Kennedy σκοτώθηκε με εντολή της CIA και μας οδηγεί να θέσουμε ένα θεμελιώδες ερώτημα: γιατί η Μυστική Υπηρεσία δολοφόνησε τον Πρόεδρο Kennedy;
Η ιστορία θα είναι σε θέση να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα όταν νέα έγγραφα θα αποχαρακτηριστούν και θα είναι δυνατή η ανακατασκευή των ταραγμένων και πολύπλοκων γεγονότων εκείνων των ετών.
Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς, παρατηρώντας την αλληλουχία των γεγονότων από τα πάνω, είναι σε θέση να καταλάβει πόσο σωστή είναι η διαίσθηση των συγγραφέων, οι οποίοι δικαίως ταυτίζουν στη δολοφονία του JFK την ανατρεπτική δράση ενός πραξικοπήματος στα χέρια αποκλίνοντων συνιστωσών του κρατικού μηχανισμού.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν εκείνα τα χρόνια που το «βαθύ κράτος» άρχισε να λειτουργεί με μεγαλύτερη διεισδυτικότητα, η οποία σήμερα εμφανίζεται σε όλα τα στοιχεία του, αλλά που ακόμη και τότε ενήργησε για την επιδίωξη σκοπών σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα του έθνους και ενάντια στο καλό του αμερικανικού λαού.
Ο όρος βαθύ κράτος - "derin devlet" στα τουρκικά - επινοήθηκε για να υποδείξει το δίκτυο εξουσίας κοντά στις μασονικές στοές που δημιούργησε ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, και πάλι με ανατρεπτικό τρόπο, για να πλαισιώσει τη δράση της κατήχησης στις λεγόμενες «δημοκρατικές αρχές» των Νεότουρκων, ακριβώς όπως στην Ιταλία, κατά τη διάρκεια του λεγόμενου Risorgimento, ο Giuseppe Mazzini δημιούργησε το κίνημα Giovine Italia για να ρίξει τα κράτη πριν από την ενοποίηση και να τα αντικαταστήσει με τη μοναρχία του Πεδεμοντίου που ήταν υποταγμένη στον Τεκτονισμό.
Το βαθύ κράτος είναι επομένως ένα λόμπι εδραιωμένο στην εξουσία, το οποίο ελέγχει και κατευθύνει τα γεγονότα μέσω των απεσταλμένων του.
Το αντίστοιχό του στην θρησκευτική σφαίρα είναι αυτό που έχω ονομάσει «βαθιά εκκλησία», η οποία έχει τους ίδιους στόχους και χρησιμοποιεί τις ίδιες μεθόδους.
Ας μην ξεχνάμε ότι μετά το θάνατο του Πάπα Πίου XII το 1958, το κονκλάβιο που οδήγησε στην εκλογή του Angelo Roncalli ήταν το σκηνικό ελιγμών και πιέσεων με στόχο ακριβώς να διασφαλιστεί ότι ο νέος Πάπας θα αντιπροσώπευε μια στιγμή καινοτομίας και ρήξης με το παρελθόν.
Και δεν ήταν τυχαίο ότι ο ίδιος ο Ιωάννης ΚΓ ́ – πολύ συχνά επικίνδυνα κοντά στις μασονικές στοές από τη μία πλευρά και στους εκφραστές του μοντερνισμού από την άλλη – ήθελε, τρόπον τινά, να αψηφήσει την πρόνοια, συγκαλώντας μια οικουμενική σύνοδο που η Ρωμαϊκή Κουρία γνώριζε ότι θα έφερνε στο εκκλησιαστικό σώμα τις πιο ακραίες περιπτώσεις εκσυγχρονισμού της Εκκλησίας στο δογματικό, ηθικά και λειτουργικά πεδία.
Το 1958, λοιπόν, είχαμε έναν προοδευτικό πάπα, τον λεγόμενο «καλό πάπα», τον πάπα του διαλόγου και της ανανέωσης, ο οποίος εκτιμήθηκε από κύκλους μέχρι τότε εχθρικούς προς τη Ρωμαϊκή Εκκλησία.
Στην συνέχεια, το 1960, ο Δημοκρατικός John Fitzgerald Kennedy κέρδισε τις εκλογές εναντίον του Ρεπουμπλικανού Richard Nixon, προφανώς επιβεβαιώνοντας την ίδια τάση.
Το 1962 ξεκίνησε η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού.
Το 1963, ο Αμερικανός πρόεδρος δολοφονήθηκε στο Ντάλλας.
Όλα αυτά φαίνεται να είναι άσχετα γεγονότα για έναν απρόσεκτο παρατηρητή.
Αλλά αν κατανοήσουμε ποιοι ήταν οι στόχοι του βαθέως κράτους και της βαθιάς εκκλησίας – δηλαδή, οι δύο εκδοχές μιας αποκρυφιστικής και ανατρεπτικής δύναμης – δεν μπορούμε παρά να βρούμε μια απίστευτη συνοχή στις αντίστοιχες ενέργειές τους.
Και ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν το γεγονός ότι ο JFK ήταν καθολικός θα μπορούσε να οδηγήσει το αμερικανικό βαθύ κράτος να θέλει να εξαλείψει από τη διεθνή πολιτική σκηνή έναν χαρακτήρα που δεν αποδέχτηκε το ρόλο της μαριονέτας της ελίτ, σε αντίθεση με τον σημερινό «πρόεδρο», τον αυτοαποκαλούμενο καθολικό Τζο Μπάιντεν.
Η εκκλησία και το κράτος σήμερα έχουν και οι δύο επισκιαστεί από μια εξουσία που τους έχει σφετεριστεί και τώρα τους χρησιμοποιεί για τον αντίθετο σκοπό από αυτόν που θα έπρεπε να έχουν οι δύο θεσμοί, και οφείλουμε το γεγονός ότι αυτό είναι τόσο εμφανές σήμερα σε δεκαετίες – αν όχι αιώνες – υπόγειας δράσης, ανατρεπτικών δυνάμεων που δεν σταματούν σε τίποτα για να επιτύχουν αυτό που ξεκίνησαν να κάνουν.
Η δολοφονία του JFK από τη CIA επαναλήφθηκε με τη δόλια εξόντωση του προέδρου Donald Trump με την ευκαιρία της εκλογικής απάτης του 2020. αλλά ακόμη και πριν από αυτό με την αναγκαστική παραίτηση το 2013 του Πάπα Βενέδικτου XVI, ένα γεγονός που ήλπιζε ο μαγικός κύκλος των Κλίντον και του John Podesta στα περίφημα email τους στο Wikileaks, και το οποίο ακολουθήθηκε από τον διορισμό – γιατί το να μιλάμε για εκλογή θα ήταν τραγελαφικό – του Ιησουίτη Jorge Mario Bergoglio από τη μαφία του Saint Gallen, με τη βασική συμβολή του κατά συρροή αρπακτικού και πρώην καρδινάλιου Theodore McCarrick, ο οποίος ήταν συχνός επισκέπτης στον Λευκό Οίκο του Ομπάμα.
Σε μια διάσημη ομιλία στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στις 27 Απριλίου 1961, ο JFK είπε:
Γιατί μας αντιτίθεται σε όλο τον κόσμο μια μονολιθική και αδίστακτη συνωμοσία που βασίζεται κυρίως σε συγκεκαλυμμένα μέσα για την επέκταση της σφαίρας επιρροής της: στη διείσδυση αντί της εισβολής, στην ανατροπή αντί των εκλογών, στον εκφοβισμό αντί της ελεύθερης επιλογής, στους αντάρτες τη νύχτα αντί για στρατούς την ημέρα.
Σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε τα λόγια του στην ενοχλητική αλήθεια τους: «Είναι ένα σύστημα που έχει στρατολογήσει τεράστιους ανθρώπινους και υλικούς πόρους για την οικοδόμηση μιας σφιχτά δεμένης, εξαιρετικά αποτελεσματικής μηχανής που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, μυστικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές επιχειρήσεις. Οι προετοιμασίες του αποκρύπτονται, δεν δημοσιεύονται. Τα λάθη της είναι θαμμένα, όχι πρωτοσέλιδα. Οι διαφωνούντες της φιμώνονται, δεν επαινούνται. Καμία δαπάνη δεν αμφισβητείται· Δεν τυπώνεται καμία φήμη. Κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται».
Και έτσι καταλαβαίνουμε γιατί αυτό το σύστημα εξάλειψε τον Kennedy, βλέποντάς τον ως σοβαρή απειλή.
Η τελική ανάλυση έχει το πλεονέκτημα ότι αντιμετωπίζει άμεσα την πραγματικότητα του πραξικοπήματος που διαπράχθηκε από το βαθύ κράτος μέσω της δολοφονίας του προέδρου Kennedy, ο οποίος θεωρήθηκε εμπόδιο στην επίτευξη στόχων που σήμερα αντιλαμβανόμαστε ότι επιτεύχθηκαν σε κάθε περίπτωση, με ή χωρίς την έγκριση του «κυρίαρχου» λαού.
Ένα πραξικόπημα που οδήγησε τους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής – όχι σε αντίθεση με εκείνους άλλων εθνών και της ίδιας της Καθολικής Εκκλησίας – να είναι η μοναδική και ολοκληρωτική έκφραση μιας ανατρεπτικής δύναμης που συνδυάζει επικίνδυνα τα ατομικιστικά συμφέροντα του κεφαλαίου με τις τυραννικές μεθόδους του κομμουνιστικού κολεκτιβισμού.
Αυτή η ιδιωτικοποίηση του κράτους αντικατοπτρίζεται στο χρόνιο και μη αναστρέψιμο χρέος των πολιτών, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν το κόστος χρεοκοπίας της κερδοσκοπίας του πολύ ισχυρού διεθνούς χρηματοπιστωτικού λόμπι.
Και δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι υπάρχει ένας παραλληλισμός με την ιδιωτικοποίηση της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία έχει τώρα καταληφθεί από μια ελίτ όχι λιγώτερο ανατρεπτική από εκείνη του βαθέως κράτους, στην οποία θέσεις εξουσίας έχουν διεισδύσει αιρετικοί και διεφθαρμένοι ιεράρχες που χρησιμοποιούν την εξουσία του Χριστού για να εγγυηθούν την υπακοή των πιστών.
Είναι σαφές για μένα – και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ως αρχιεπίσκοπος και πρώην αποστολικός νούντσιος στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, συμφώνησα να γράψω αυτόν τον πρόλογο – ότι αυτό το πραξικόπημα έπρεπε αναγκαστικά να επωφεληθεί από την ιδεολογική υποστήριξη και το ηθικό κύρος της Καθολικής Εκκλησίας, το οποίο διαφορετικά θα αποτελούσε εμπόδιο στην εκπλήρωση του σχεδίου της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δολοφονία του Kennedy πρέπει να διαβαστούν ως μέρος μιας αφήγησης μαζί με εκείνα που οδήγησαν την Εκκλησία της Ρώμης να γίνει σταδιακά ο εκπρόσωπος του σχεδίου παγκοσμιοποίησης, ένα σχέδιο πάνω στο οποίο εργάζονταν τα ίδια λόμπι που σήμερα οδηγούν στη διάλυση του κοινωνικού, ηθικού, θρησκευτικού, πολιτιστικού και οικονομικού ιστού των δυτικών χωρών.
"Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα. ρωτήστε τι μπορείτε να κάνετε για τη χώρα σας» - αυτά είναι τα διάσημα λόγια που είπε ο Πρόεδρος Kennedy κατά την εναρκτήρια ομιλία του στις 20 Ιανουαρίου 1961.
Εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα για κάθε Αμερικανό πολίτη και πρέπει να κάνουν όλους να κατανοήσουν την ανάγκη να μην παραμείνουν στο περιθώριο ως αδρανείς θεατές των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων, αλλά αντίθετα να συμμετέχουν ενεργά σε αυτά με μια θαρραλέα μαρτυρία πίστης, ευθύτητας και τιμιότητας.
Η γνώση του εχθρού και η κατανόηση των προθέσεών του είναι ζωτικής σημασίας εάν θέλετε να τον πολεμήσετε αποτελεσματικά.
Ελπίζω ότι αυτό το βιβλίο, γραμμένο με πάθος και ενσωματώνοντας νέα στοιχεία, μπορεί να ενθαρρύνει μια εκ νέου ανάγνωση της ιστορίας στην οποία το πραξικόπημα της παγκοσμιοποιητικής ελίτ εμφανίζεται σε όλα τα στοιχεία του, έτσι ώστε οι υπεύθυνοι να κληθούν να λογοδοτήσουν γι 'αυτό, και πάνω απ' όλα έτσι ώστε οι μελλοντικοί κυβερνήτες να έχουν την κοινότητα bonum στην καρδιά, με την επίγνωση ότι αυτό θα είναι το μέτρο για το πώς θα κριθούν από τον Θεό.
+ Carlo Maria Viganò, Αρχιεπίσκοπος, πρώην Αποστολικός Νούντσιος στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Απρίλιος 21, 2024
Ντομίνικα ΙΙΙ μετά το Πάσχα
Η ιστοσελίδα για τον Jerome Corsi, Ph.D, η οποία περιέχει περισσότερο υλικό, συμπεριλαμβανομένων podcasts, μπορεί να βρεθεί εδώ: TheTruthCentral.com.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!