Τι κάνουν οι Τούρκοι μισθοφόροι συριακής προέλευσης στον Νίγηρα;

Andrew Korybko

21 Μαΐου 2024

Αντικειμενικά μιλώντας, ο Νίγηρας φαίνεται να ενδιαφέρεται να διευρύνει τον αριθμό των μη δυτικών εταίρων ασφαλείας, κάτι που γίνεται σε αυτή την περίπτωση επιτρέποντας στους μισθοφόρους του Τούρκου εταίρου του που προέρχονται από τηn Συρία να προστατεύσουν τις επενδύσεις πόρων της χώρας τους εκεί.

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση ότι οι ΗΠΑ εκδιώχθηκαν επαίσχυντα από τον Νίγηρα και οι δυνάμεις τους εκεί αντικαταστάθηκαν με ρωσικές, αναφέρθηκε ότι Τούρκοι μισθοφόροι από την SADAT Intelligence Defense Consultancy δραστηριοποιούνται εκεί λίγο μετά το πατριωτικό στρατιωτικό πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού. 

Το κορυφαίο ρωσικό κανάλι Telegram Rybar, το οποίο έχει πάνω από 1,2 εκατομμύρια συνδρομητές και επίσης διπλασιάζεται ως δεξαμενή σκέψης, έγραψε επικριτικά για αυτό στον αγγλόφωνο λογαριασμό του εδώ.

Αναφέρθηκαν νωρίτερα στο Αφρικανικό Σώμα της Ρωσσίας υπονοώντας ότι η τουρκία δεν ήταν ευπρόσδεκτη εκεί, ειδικά αφού η προαναφερθείσα έκθεση ισχυρίστηκε ότι στρατολόγησαν Σύριους μισθοφόρους από το ελεγχόμενο από την Άγκυρα τμήμα αυτής της Αραβικής Δημοκρατίας, με τον Rybar να θεωρεί ότι λειτουργούν ως de facto δυτικοί πληρεξούσιοι. 

Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα εάν αυτή η αξιολόγηση είναι σωστή ή όχι, αξίζει να αναθεωρήσουμε μερικές ενημερώσεις ιστορικού για να ενημερώσουμε τους αναγνώστες σχετικά με αυτό το θέμα σε περίπτωση που δεν είναι ήδη:

* 15 Φεβρουαρίου 2023: «Η πρωτόγνωρη έκκληση της Ρωσσίας προς τις αφρικανικές χώρες είναι στην πραγματικότητα αρκετά εύκολο να εξηγηθεί»

* 8 Μαΐου 2023: «Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν στο Politico το σχέδιό τους για τη διεξαγωγή υβριδικού πολέμου εναντίον της Wagner στην Αφρική»

* 30 Ιανουαρίου 2024: «Η Νιγηρία ευθύνεται για την αποχώρηση της Συνομοσπονδίας του Σαχέλ από την ECOWAS»

* 13 Απριλίου 2024: «Η άφιξη ρωσικών στρατευμάτων στον Νίγηρα θα αναδιαμορφώσει τους περιφερειακούς υπολογισμούς των ΗΠΑ»

* 4 Μαΐου 2024: «Το Reuters αποκάλυψε τον λόγο για τον οποίο ο Νίγηρας ζήτησε από τα αμερικανικά στρατεύματα να εγκαταλείψουν τη χώρα»

Εν ολίγοις, πατριωτικά μέλη των ενόπλων δυνάμεων ανέτρεψαν το φιλοδυτικό καθεστώς-μαριονέτα το περασμένο καλοκαίρι, μετά το οποίο επέκτειναν συνολικά τις σχέσεις με το γειτονικό αντιιμπεριαλιστικό Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, καθώς και να κάνουν το ίδιο με τον κοινό Ρώσο εταίρο αυτών των δύο. 

Η στρατιωτική βοήθεια της Μόσχας και προς τις τρεις μπορεί να περιγραφεί ως «Δημοκρατική Ασφάλεια» με την έννοια ότι προστατεύει τις εθνικές δημοκρατίες από εξωτερικά επιδεινούμενες απειλές υβριδικού πολέμου που συνήθως εκμεταλλεύονται προϋπάρχουσες συγκρούσεις ταυτότητας.

Οι ΗΠΑ αναμένεται τώρα να ενωθούν με την Γαλλία στην κλιμάκωση των επιχειρήσεων υβριδικού πολέμου εναντίον της νεοσυσταθείσας Συμμαχίας / Συνομοσπονδίας του Σαχέλ, αφού τα αμερικανικά στρατεύματα μόλις εκδιώχθηκαν από τον Νίγηρα επειδή δεν σεβάστηκαν τους οικοδεσπότες τους. 

Η τουρκία, ωστόσο, είναι απίθανο να διαδραματίσει οποιοδήποτε ρόλο σε αυτές τις προβλέψιμα επικείμενες εκστρατείες, δεδομένου ότι οι μισθοφόροι της προσκαλούνται στον Νίγηρα από τις στρατιωτικές αρχές της. 

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Γαλλία, σέβονται τους οικοδεσπότες τους και επικεντρώνονται αποκλειστικά στην εξασφάλιση των επενδύσεων της τουρκίας εκεί.

Το Rybar υποστήριξε ότι αυτό είναι «καθαρά εγωιστικό», αν και είναι ομολογουμένως λογικό και αναμφισβήτητα γίνεται με την έγκριση της νέας κυβέρνησης του Νίγηρα, όχι μονομερώς ή πίσω από την πλάτη της. 

Ο καθένας έχει δικαίωμα στην γνώμη του για ό, τι μπορεί να είναι, αλλά είναι σημαντικό να μην ασεβεί κανείς προς τους εταίρους του, όπως κάνει ακούσια ο Rybar με τον Νίγηρα της Ρωσσίας, υπονοώντας ότι δεν κατανοούν τα δικά τους συμφέροντα ασφαλείας ή μπορεί ακόμη και να έχουν επιλεγεί κρυφά από τη Δύση μέσω της τουρκίας.

Αντικειμενικά μιλώντας, ο Νίγηρας φαίνεται να ενδιαφέρεται να διευρύνει τον αριθμό των μη δυτικών εταίρων ασφαλείας, κάτι που γίνεται σε αυτή την περίπτωση επιτρέποντας στους μισθοφόρους του Τούρκου εταίρου του που προέρχονται από τη Συρία να προστατεύσουν τις επενδύσεις πόρων της χώρας τους εκεί. 

Αυτή είναι μια σοφή απόφαση, δεδομένου ότι η Γαλλία και τώρα οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να τους επιτεθούν μέσω πληρεξουσίου, προκειμένου να σπείρουν τους σπόρους της διχόνοιας μεταξύ τους με σκοπό τη μέγιστη απομόνωση της νέας κυβέρνησης του Νίγηρα.

Επιπλέον, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από τον Νίγηρα να ζητήσει από το Αφρικανικό Σώμα της Ρωσσίας να προστατεύσει τις επενδύσεις μιας άλλης χώρας, ούτε η τελευταία πιθανότατα θα συμφωνούσε να το πράξει ακόμη και αν τους ζητηθεί. 

Όχι μόνο αυτό, αλλά η τελευταία έκθεση ισχυρίζεται ότι αυτοί οι Σύριοι μισθοφόροι βρίσκονται στην χώρα από τον Αύγουστο, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάπτυξή τους εκεί προηγείται του Αφρικανικού Σώματος κατά περίπου οκτώ μήνες. 

Αυτό αποτελεί περαιτέρω απόδειξη ότι η νέα κυβέρνηση του Νίγηρα δεν έσπευσε στην αγκαλιά της Ρωσσίας, όπως ισχυρίστηκε η Δύση.

Αντίθετα, ήταν προφανώς απρόθυμοι να το πράξουν και μόνο τελικά αποφάσισαν αυτή την πορεία δράσης αφού ζύγισαν τα υπέρ και τα κατά, αλλά ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν ακόμα να διατηρήσουν και αμερικανικά στρατεύματα. 

Αντ' αυτού, το Reuters άφησε να διαρρεύσει ότι οι ΗΠΑ δεν τους σεβάστηκαν λέγοντας ότι τα στρατεύματά τους δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται στην ίδια βάση με της Ρωσσίας, μετά την οποία ο Νίγηρας απάντησε απλά διώχνοντάς τους από τη χώρα. 

Ο νέος πρωθυπουργός επιβεβαίωσε αργότερα αυτή την αλληλουχία γεγονότων σε αποκλειστική συνέντευξη στην Washington Post εδώ.

Εάν οι ΗΠΑ είχαν αποδεχθεί να αφήσουν τα στρατεύματά τους να παραμείνουν στην ίδια βάση με της Ρωσσίας, αν και σε διαφορετική κρεμάστρα ή τουλάχιστον τα απέσυραν οικειοθελώς στο βόρειο φυλάκιο του Σαχέλ, όπου δεν είχαν αναπτυχθεί τα στρατεύματα της Μόσχας, τότε ο Νίγηρας θα είχε φιλοξενήσει και τους δύο συν Τούρκους μισθοφόρους. 

Αυτό θα έδινε στα τρία στρατόπεδα του Νέου Ψυχρού Πολέμου ένα στρατιωτικό αποτύπωμα στη χώρα τους, με τις ΗΠΑ να αντιπροσωπεύουν το Χρυσό Δισεκατομμύριο, την Ρωσσία να αντιπροσωπεύει την Σινο-Ρωσική Αντάντ και την Τουρκία να εκπροσωπεί τον Παγκόσμιο Νότο.

Η διατήρηση μιας αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας θα χρησίμευε επίσης ως ένα είδος ασφαλιστηρίου συμβολαίου από μεγάλης κλίμακας γαλλικές επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου, αλλά τώρα οι αντιλήψεις απειλής της Δύσης για τη νέα κυβέρνηση του Νίγηρα αυξάνονται όπως ποτέ άλλοτε, δεδομένου ότι υπάρχει μόνο μια ρωσική και μια τουρκική εκεί. 

Η τουρκία παίζει ένα σκληρό διπλωματικό παιχνίδι κατά καιρούς και οι σχέσεις με την Ρωσσία είναι περίπλοκες, αλλά παρ' όλα αυτά παρέμειναν εγκάρδιες και συνέχισαν να επεκτείνονται λόγω του κοινού πολυπολικού οράματος των δύο ηγετών τους.

Ωστόσο, το Rybar υιοθετεί μια σκεπτικιστική προσέγγιση σε αυτό το θέμα, όπως είναι ο κανόνας για τα πρώην μέλη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και ειδικά για εκείνους που έχουν εμπειρία στην αντιμετώπιση του συριακού πολέμου, όπως φέρεται να κάνει ο ιδρυτής του Mikhail Zvinchuk. 

Αυτό είναι κατανοητό, δεδομένου ότι η Ρωσσία και η Τουρκία είναι «εχθροί» σε αυτή την Αραβική Δημοκρατία και είχαν κάποτε διεξάγει έναν άγριο πόλεμο δι' αντιπροσώπων ο ένας εναντίον του άλλου εκεί. 

Παρ' όλα αυτά, αυτό σημαίνει ότι το Rybar δεν είναι η πιο αξιόπιστη πηγή ειδήσεων και αναλύσεων σχετικά με την τουρκία.

Για να ολοκληρώσουμε όλα αυτά, ενώ ο καθένας έχει το δικαίωμα να αισθάνεται όπως θέλει για την παρουσία μισθοφόρων της τουρκίας στον Νίγηρα που προέρχεται από τη Συρία, το γεγονός είναι ότι το προσωπικό αυτό αναπτύσσεται εκεί με την έγκριση της νέας στρατιωτικής κυβέρνησής της, σύμφωνα με το δικαίωμά της να συνεργάζεται στρατιωτικά με όποιον θέλει. 

Η ειρωνεία είναι ότι ο Νίγηρας μόλις έδιωξε τις ΗΠΑ επειδή αμφισβήτησαν αυτό το ίδιο δικαίωμα, αλλά αυτό ακριβώς κάνει τώρα το Rybar, αν και με ιδιωτική ιδιότητα που ευτυχώς δεν αντιπροσωπεύει το ρωσικό κράτος.

ΠΗΓΗ: What Are Turkish Syrian-Sourced Mercenaries Doing In Niger? (substack.com)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ