Δέν ταπεινώνεσαι, άν δέ σου στοιχίσει!

 

1. Σαν χέλι ξεφεύγει το εγώ, η φιλαυτία, και πάλι είσαι φίλαυτος.
Αν δεν αποφασίσεις να διακωμωδήσεις την φιλαυτία, δεν φεύγει εύκολα. Πρέπει να χαλάσεις τη φωλιά της.

Ο ταπεινός δεν δυσκολεύεται να βγάλει στο μεϊντάνι αυτή τη φωλιά, με το να δεχθεί να προσβληθεί, να εκτεθεί, να ταπεινωθεί, να ντροπιαστεί.

Οι διά Χριστόν σαλοί εμπαίζουν τον εαυτό τους και τον διάβολο. Θανατώνουν έτσι το εγώ.

Ο Θεός θα επιτρέψει να εκτεθείς, για να χαλάσει η συμμαχία που έχεις μέσα σου με το διάβολο.

Να δεχθείς να σηκώσεις αυτόν τον σταυρό, για να χαλάσει η φωλιά της αμαρτίας μέσα σου.

Οι ψυχοπαθολογικές καταστάσεις, ξετινάζουν τον άνθρωπο, διότι δια μέσου αυτών, επιτρέπει ο Κύριος να ρεζιλευτείς.

Το ρεζίλεμα είναι τέλεια καταστροφή της φιλαυτίας, πλήρες άδειασμα του εγωϊσμού.

Και έρχεται ταπείνωση.

(Δεν ταπεινώνεσαι, αν δε σου στοιχίσει).

Μακάριος όποιος δεν τα βάλει με τον Κύριο, που επέτρεψε να περνάει στη ζωή του τέτοια πράγματα.

π. Συμεών Κραγιόπουλος

2. Ο μελαγχολικός και καταθλιπτικός άνθρωπος, περιστρέφεται και ασχολείται μόνο με τον εαυτό του και είναι γεμάτος εγωισμό.

Και εκεί που υπάρχει εγωισμός εισβάλλει ο διάβολος στον άνθρωπο.

Ο διάβολος μπαίνοντας στην ψυχή, την γεμίζει με λύπη.

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

ΠΗΓΗ

https://proskynitis.blogspot.com/2024/07/blog-post_36.html